Η ιδέα ότι τα «φυσικά» χαρακτηριστικά των προηγούμενων σεξουαλικών συντρόφων θα μπορούσαν να περάσουν στα μελλοντικά παιδιά, είχε ειπωθεί πρώτα από τον Αριστοτέλη. Η «τηλεγονία» όπως ονομάζεται η διαδικασία στην οποία γενετικό υλικό από παλαιότερους συντρόφους περνάει στα μελλοντικά παιδιά, είχε διατυπωθεί για πρώτη φορά από τον Αριστοτέλη και πρωταγωνίστησε στην ελληνική μυθολογία όπου άνθρωποι γεννιούνταν με τη διαμεσολάβηση ενός θνητού κι ενός θεού. Ωστόσο η σύγχρονη γενετική είχε απορρίψει την εν λόγω θεωρία ως δεισιδαιμονία!  Τώρα, μια νέα ενδιαφέρουσα νέα μελέτη έρχεται να μας αποκαλύψει με επιχειρήματα ότι τα παιδιά μπορεί να μοιάζουν με τα προηγούμενα σεξουαλικό σύντροφο της μητέρας. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Ουαλίας διαπίστωσαν ότι σε κάποια είδη, όπως οι μύγες, τα μωρά γεννιούνται με το μέγεθος του πρώτου συντρόφου της μητέρας τους και όχι με αυτό του βιολογικού πατέρα τους. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μόρια από το σπέρμα του πρώτου συντρόφου είναι πιθανό να απορροφώνται από τα ωάρια της μητέρας πριν αυτά ωριμάσουν. «Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι τα χαρακτηριστικά που αποκτάμε δεν είναι μόνο συνδεδεμένα με την οικογένεια μας, αλλά επηρεάζονται και από άλλους παράγοντες», λέει η επικεφαλής της έρευνας Dr Angela Crean. «Υπάρχουν διάφοροι μηχανισμοί μη-γενετικοί που ;επηρεάζουν τα χαρακτηριστικά ενός παιδιού. Ωστόσο, οι ειδικοί αναφέρουν ότι ήταν πολύ νωρίς για να πούμε αν τα αποτελέσματα της έρευνας ισχύουν και για το ανθρώπινο είδος. Όπως μάλιστα δήλωσε χαρακτηριστικά ο καθηγητής Κυτταρικής και Μοριακής Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης John Parrington, σήμερα ξέρουμε ότι οι λεγόμενες επιγενετικές αλλαγές, μπορούν να περάσουν σε μια ή δύο τουλάχιστον γενιές και οι αλλαγές αυτές μπορεί να επηρεάζονται από τη διατροφή ή και τον τρόπο ζωής που συνεχώς αλλάζει.