Δεν υπάρχει παιδί που να μην έχει έστω μία κακή συνήθεια που οι γονείς του απεχθάνονται. Οι περισσότερες, βέβαια, από αυτές συνήθως είναι ενδεικτικές μιας συναισθηματικής κατάστασης. Είναι συνήθειες που υιοθετούν όταν βαριούνται, φοβούνται, νιώθουν ανασφάλεια, ή κούραση. Τις περισσότερες φορές, αυτές οι κακές συνήθειες δεν είναι παρά απλές φάσεις τις οποίες περνούν γύρω στα 2 και μέχρι τα 6 τους χρόνια. Το να προσπαθήσουν να τις κόψουν κάποιες φορές μάς φαίνεται βουνό, μιας που τα παιδιά -ως γνωστόν- είναι πολύ επίμονα, αλλά και πολύ δύσκολα εγκαταλείπουν τις συνήθειές τους. Όμως, με πολλή υπομονή και αρκετή επιμονή όλα γίνονται. Δεν θέλει να κοιμάται μόνο του Δεν υπάρχει ίσως νήπιο που στη μέση της νύχτας να μην έχει «βρυκολακιάσει» και να μην έχει επισκεφτεί το κρεβάτι των γονιών του. Είναι ένα πολύ συνηθισμένο τελετουργικό, που για να το κόψει μπορεί να σας πάρει από λίγες μέρες μέχρι κάποιες εβδομάδες. Εσείς, όμως, πρέπει να σκέφτεστε πάντα το στόχο σας: «Να μάθετε στο παιδί σας να κοιμάται μόνο του!». Θα πρέπει να είστε σταθεροί στην απόφασή σας, η οποία δεν θα αλλάξει όποια κι αν είναι η αντίδρασή του.   Πώς να το βοηθήσετε   Αφήστε ένα μικρό φως αναμμένο όλη τη διάρκεια της νύχτας.  Διαβάστε του ένα παραμύθι ή διηγηθείτε του μια ευχάριστη ιστορία.  Πριν κοιμηθεί, ελέγξτε μαζί τους χώρους που του προκαλούν φόβο.  Δημιουργήστε μια ρουτίνα. Καλό θα είναι, πριν έρθει η ώρα του ύπνου, να το προειδοποιείται πως ήρθε η ώρα για ύπνο: «Τώρα κλείνω την τηλεόραση, πίνω το γάλα μου, πλένω τα δόντια μου, ξαπλώνω στο κρεβάτι μου, η μαμά μού διαβάζει ένα παραμύθι, κοιμάμαι».  Δεν θέλει να αποχωριστεί την πιπίλα Σε πολλά παιδιά, η συνήθεια της πιπίλας είναι τόσο δυνατή, ώστε ακόμη και μετά τα 3-4 χρόνια να παραμένει η αγαπημένη τους «συντροφιά». Πολλές φορές, μάλιστα, κάποια παιδιά με περισσότερες ανασφάλειες και άγχος διατηρούν 2 και 3 πιπίλες ταυτόχρονα, καθώς σε αυτές αναζητούν… παρηγοριά. Ο προβληματισμός για τους γονείς πρέπει να είναι πιο έντονος όταν το παιδί αποζητά την πιπίλα του καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ένας, αλλά πολλοί τρόποι για να το κάνετε να την αποχωριστεί. Βρείτε τον κατάλληλο για το δικό σας παιδί Πώς να το βοηθήσετε Κόψτε την σταδιακά. Ξεκινήστε να μειώνετε τη χρήση της πιπίλας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συνήθως το παιδί την αποζητάει από ανία. Απασχολήστε το με παιχνίδια, βιβλία και περιορίστε την μόνο την ώρα του ύπνου μέχρι να την καταργήσετε εντελώς. Ενθαρρύνετέ το με λόγια όπως: «είσαι μεγάλο αγόρι τώρα». Αν το παιδί πηγαίνει παιδικό σταθμό, εξηγήστε του ότι από τους φίλους του κανείς δεν έχει πιπίλα. Μία επίσης κλασική μέθοδος είναι να κόψετε την ακρούλα της ρώγας, ώστε να μη το ευχαριστεί ιδιαίτερα η χρήση της. Τέλος απλά πετάξτε την.   Βάζει συνεχώς τα κλάματα   Αν και δεν είναι πια μωρό, καταφεύγει στα δάκρυα για να πετύχει οτιδήποτε, και κυρίως για να σας πείσει να του κάνετε τα χατίρια. Θυμηθείτε πως κατά κάποιον τρόπο το πρόβλημα ξεκινάει από εσάς: Όταν το ακούτε να κλαίει, απλά δεν μπορείτε να αντισταθείτε, παραδίδετε τα «όπλα» σας και είστε έτοιμη να κάνετε οποιαδήποτε υποχώρηση. Αυτό εννοείται πως το παιδί το γνωρίζει καλά, οπότε και χρησιμοποιεί το κλάμα, γιατί ξέρει ότι έτσι παίρνει αυτό που θέλει. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα είναι να του δείξετε ότι με τη συμπεριφορά αυτή δεν υπάρχει περίπτωση να βγει κερδισμένο. Πώς να το βοηθήσετε Εξηγήστε του ήρεμα ότι στεναχωριέστε που το βλέπετε έτσι και προσπαθήστε να το ηρεμήσετε, απομακρύνοντάς το από το χώρο όπου βρίσκεται Συνήθως τα παιδιά, όταν γκρινιάζουν, είναι πεινασμένα, κουρασμένα ή βαριεστημένα. Αν κάτι από αυτά ισχύει, προσπαθήστε να καλύψετε την ανάγκη του δίνοντάς του φαγητό, κρατώντας το λίγο αγκαλιά ή διαβάζοντάς του ένα βιβλίο, αλλά σε καμία περίπτωση μην υποχωρήσετε. Επιβραβεύστέ το: Εξηγήστε του ότι αν δεν βάλει τα κλάματα για όλο το πρωί ή το απόγευμα, θα του δώσετε ένα μικρό δωράκι. Κι αν καταφέρει να μείνει ήρεμο για μία εβδομάδα, τότε θα του κάνετε ένα μεγαλύτερο δώρο. Με τον τρόπο αυτό, του δείχνετε ότι είστε διατεθειμένη να το επιβραβεύετε μόνο όταν συμπεριφέρεται σωστά κι όχι όταν προσπαθεί να σας «εκβιάσει» κλαίγοντας. Δεν μαζεύει τα παιχνίδια του Τα περισσότερα παιδάκια είναι ακατάστατα, γιατί εννοείται πως είναι πολύ πιο ωραίο να παίζει κανείς με τα παιχνίδια παρά να τα μαζεύει. Ωστόσο, όταν τα παιδιά είναι πολύ μικρά, δεν κατανοούν τη φράση «μάζεψε το δωμάτιό σου». Πως να το βοηθήσετε Προσπαθήστε να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες. Τα πολύ μικρά σε ηλικία παιδία δεν μπορούν να μαζέψουν ένα ολόκληρο δωμάτιο που το έχουν κάνει μία εβδομάδα τώρα άνω-κάτω. Οπότε, ζητάτε του καθημερινά να τα μαζεύει, αφού έχετε εξοπλιστεί με κουτιά και καλάθια που κάνουν την τακτοποίηση παιχνιδάκι. Κάντε το να το δει σαν παιχνίδι: Για να κάνετε τη διαδικασία ευχάριστη, υποσχεθείτε ότι θα δίνετε στο μικρό σας ένα μικρό δωράκι -για παράδειγμα, ένα αυτοκόλλητο- κάθε φορά που θα μαζεύει τα παιχνίδια του ή θα τακτοποιεί το δωμάτιό του.  Με τη συνεργασία της Ειρήνης Αργύρη (ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος MSc. UCLon.UK).