5 πράγματα που δεν πρέπει να πείτε ποτέ σε έναν μπαμπά!

Μερικά χρόνια πριν, οι άντρες απαγορευόταν ακόμη και να μπουν ακόμη στο δωμάτιο τοκετού, σήμερα συνοδεύουν τις συντρόφους τους στα μαθήματα ανώδυνου τοκετού. Σήμερα, οι μπαμπάδες, έχουν πια τη δική τους τσάντα για άλλαγμα του μωρού, τα δικά τους blogs, ξέρουν που βρίσκονται οι πάνες και σε ποια θερμοκρασία να ζεστάνουν το γάλα. Όλα αυτά τα χρόνια οι μπαμπάδες προσπαθούν να ξεπεράσουν τον παραδοσιακό τους ρόλο και αφήνουν όλο και με μεγαλύτερη ευχαρίστηση πίσω τους την ανάμνηση των, ούτως ή άλλως, ανεπίκαιρων πατριαρχικών απόψεων και εμπλέκονται με μεγάλη τους ευχαρίστηση στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού.  Γι’ αυτό πολύ θα εκτιμούσαν αν δεν ξανάκουγαν ποτέ ξανά τα εξής 5 πράγματα. 1. (Ειρωνεία) «Α, βλέπω πως έχεις μπει για τα καλά στο ρόλο του πατέρα!» Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι όταν σε βλέπουν καλά μέσα σε μια καινούρια κατάσταση, σε αντιμετωπίζουν με καχυποψία ή φθόνο! Καταλαβαίνω πως οι προηγούμενες γενιές αντρών είχαν μάθει να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους και να ντρέπονται γι’ αυτά. Οι σημερινοί άντρες όταν είναι καλά, θέλουν να το δείχνουν, και δε ντρέπονται για την ευτυχία τους! Ναι, δεν υπάρχει τίποτε κακό στο να ταίζεις ένα μωρό, ή να συνοδεύεις την κόρη σου στο μπαλέτο. 2. (Απορία) «Τι, αλλάζεις και πάνες; Δεν είναι αντρικές δουλειές αυτές!» Οι μπαμπάδες του χθες, δεν διανοούνταν, ούτε να κοιτάξουν την πάνα με τα κακά. Αυτό χθες. Σήμερα, ναι, αλλάζουν πάνα και οι αληθινοί άντρες! Γιατί απλώς κατάλαβαν ότι ο ανδρισμός τους δε σχετίζεται με την πάνα του μωρού. Επίσης είναι αρκετά έξυπνοι για να καταλάβουν πως το να βοηθούν την σύντροφό τους θα λειτουργήσει υπέρ τους! Την βοηθούν, την ξεκουράζουν, εκείνη είναι ευχαριστημένη και μπορούν στο τέλος της ημέρας να απολαύσουν παρέα ένα ποτήρι κρασί! Και γίνονται και πρότυπα στα μάτια των παιδιών τους! Η εικόνα ενός πατέρα που διαθέτει χρόνο για τον εαυτό του και την οικογένειά του, που εκφράζει τα συναισθήματά του, που είναι υπεύθυνος, που φροντίζει τον  εαυτό του και τη σύντροφό του δίνουν στο παιδί πολύ ισχυρά και ανθεκτικά στον χρόνο μηνύματα διαπαιδαγώγησης 3. (Ειρωνεία) «Καλά, τώρα το απολαμβάνεις, αλλά σε λίγο καιρό δε θα βλέπεις την ώρα να μεγαλώσουν και να φύγουν από το σπίτι» Αντιθέτως, πολλοί μπαμπάδες δεν σκέφτονται καν την ώρα αυτή. Απλώς απολαμβάνουν την περιπέτεια της πατρότητας, παρέα με τα παιδιά τους. Ξέρουν ότι όταν τα παιδιά μεγαλώσουν θα έχουν άφθονο χρόνο για ψάρεμα, ή για να πλύνουν το αμάξι τους. Ξέρουν ότι ο χρόνος που θα παίξουν με τα παιδιά ή θα τους διαβάσουν το βράδυ παραμύθια δεν κρατάει πολύ. Γι’ αυτό και απολαμβάνουν να πηγαίνουν παρέα με τα παιδιά στο λούνα-παρκ, να τα συνοδεύουν στα σπορ, ή να τα πηγαίνουν για ορειβασία!  4. (Απορία) «Και γιατί ξυπνάς κι εσύ το βράδυ; Αφού το μωρό θέλει μόνο τη μαμά του!» Όταν το μωρό ξυπνά μέσα στο ξημέρωμα, το μόνο που θέλει δεν είναι η μαμά του. Το μόνο που θέλει είναι… να φάει! Και όλες οι μαμάδες δε θηλάζουν, οπότε θα χρειαστεί να ζεστάνετε το μπιμπερό, ή να το ταίσετε αν εκείνη είναι κατάκοπη. Αλλά και το ότι η μαμά θηλάζει αποκλειστικά δεν είναι δικαιολογία για να μην ξυπνάμε! Πιστέψτε με, η σύντροφός σας θα σας λατρέψει για την συμπαράσταση και μόνο! 5. (Ειρωνεία). «Φαίνεται πως τελικά αυτό ήθελες στη ζωή σου. Να γίνεις πατέρας!»  Υπάρχουν πολύ λόγοι για τους οποίους ένας άντρας μπορεί να θέλει να γίνει πατέρας (και πολλοί άλλοι για τους οποίους να μην θέλει). Παλιά ήταν περισσότερο η ανάγκη να νιώσει ότι εκπληρώνει τον προορισμό του, σύμφωνα με πολιτισμικά, θρησκευτικά πρότυπα, ή η ανάγκη να επαναλάβει και να μιμηθεί αυτό που έβλεπε χρόνια στην πατρική οικογένεια. Σήμερα, ένα παιδί μπορεί να αποτελεί και κάποιου είδους απάντηση σε υπαρξιακά ζητήματα. Το θέμα λοιπόν δεν είναι πότε μπορεί να γίνει πατέρας, αλλά πότε θέλει να γίνει. Και πότε η πατρότητα δεν είναι απάντηση σ’ ένα πολιτιστικό πρέπει, αλλά σ’ ένα εσωτερικό θέλω. Ναι το παιδί σε βοηθάει να αποκτήσεις μια νέα ταυτότητα που περιέχει πολλές ευθύνες αλλά και αμέτρητες στιγμές χαράς, και τρυφερότητας. Ανοίγει ένα παράθυρο στη ζωή του πατέρα προς το παρελθόν, προς τη δική του παιδική ηλικία, και ένα παράθυρο προς το μέλλον, μέσω αυτών που οραματίζεται για το παιδί του. Για τον μοντέρνο (και συνειδητοποιημένο) μπαμπά, η πατρότητα είναι η μεγάλη του ευκαιρία να ξαναποκτήσει επαφή με το παιδί που κρύβεται μέσα του, να επαναδιαπραγματευτεί τη δική του παιδική ηλικία και να ξαναβιώσει τις χαρές και τις αγωνίες της, με την ιδιότητα πλέον του ενήλικα.