1. Το κλάμα μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες παρενέργειες στον εγκέφαλο του βρέφους Τα μωρά συνήθως κλαίνε γιατί είναι ο μόνος τρόπος να επικοινωνήσουν μαζί μας και να μας πουν ότι χρειάζονται κάτι. Όταν εμείς δεν ανταποκρινόμαστε στο κλάμα τους αυτό τους δημιουργεί στρες, το οποίο με τη σειρά του (και σύμφωνα με τους επιστήμονες) μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές παρενέργειες στον εγκέφαλο. Οι παρατεταμένες φωνές και το διαρκές κλάμα στα βρέφη προκαλεί αυξημένη πίεση του αίματος στον εγκέφαλο, ανεβάζει τις ορμόνες του στρες και μειώνει την οξυγόνωση του εγκεφάλου. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι το στρες που δημιουργείται στην βρεφική ηλικία «μεγαλώνει» ενήλικες επιρρεπείς στο άγχος. Επίσης το χρόνιο στρες στην παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε μια υπερ-ενεργοποίηση της αδρεναλίνης, με αποτέλεσμα το παιδί στο μέλλον να αποκτήσει αυξημένη επιθετικότητα, να είναι επιρρεπές στη βία, να έχει κακές σχολικές επιδόσεις και να εμφανίσει αντικοινωνική συμπεριφορά. 2. Το συνεχές και χωρίς ανταπόκριση κλάμα επιδρά αρνητικά στην πνευματική , συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού Σύμφωνα με έρευνα της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, η ανταπόκριση της μητέρας στο κλάμα του παιδιού της αποτελεί το καλύτερο όπλο για την πνευματική τους υγεία. 3. Η μη ανταπόκριση στο κλάμα είναι επιβλαβής για τη σχέση μητέρας-παιδιού Όταν οι γονείς δεν ανταποκρίνονται στο κλάμα του μωρού τους, υπονομεύουν την εμπιστοσύνη του προς αυτούς και η εμπιστοσύνη αυτή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανατροφή του. Όταν ανταποκρινόμαστε στο κλάμα του, τού δίνουμε να καταλάβει ότι μπορεί να βασίζεται στην παρουσία και τη βοήθεια μας. Το παιδί που του δείχνουν εμπιστοσύνη, μαθαίνει και το ίδιο να εμπιστεύεται. Ακόμα κι αν δεν έχετε καταλάβει ποιο είναι το πρόβλημα του και το μωρό σας συνεχίζει να κλαίει στην αγκαλιά σας, τουλάχιστον ξέρει ότι δεν το εγκαταλείπετε στις δύσκολες στιγμές. 4. Η μη ανταπόκριση στο κλάμα ευθύνεται για την ανασφάλεια του παιδιού Σύμφωνα με την Θεωρία των Στενών Δεσμών (Attachment Parenting ) που διατύπωσε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας 60, ο ψυχολόγος John Bowlby, πολλά μωρά γεννιούνται χωρίς την ικανότητα αυτορύθμισης συναισθημάτων. Δηλαδή, βρίσκουν τον κόσμο στον οποίο γεννήθηκαν γεμάτο μπερδεμένες καταστάσεις και αποδιοργανωμένο, δεν διαθέτουν όμως τις ικανότητες που είναι απαραίτητες να αντιμετωπίσουν τα νέα δεδομένα και να βρουν ανακούφιση. Γι’ αυτό, όταν τα βρίσκουν δύσκολα, καταφεύγουν στα άτομα που τα φροντίζουν μια που αυτά βρίσκονται σωματικά κοντά τους και τα βοηθούν να ανακουφιστούν και να ξαναβρούν τη χαμένη ισορροπία. Όταν το πρόσωπο που τα φροντίζει δείχνει ανταπόκριση και ευαισθησία, το παιδί προοδευτικά μαθαίνει και πιστεύει πως αξίζει την αγάπη των άλλων. Η εμπιστοσύνη αυτή στο πρόσωπο που το φροντίζει οδηγεί σ’ αυτό που ονομάζουμε ασφαλές άτομο. Η στενή και τακτική λοιπόν σωματική επαφή, και η έγκαιρη επέμβαση στις αγωνίες των βρεφών και των παιδιών δημιουργεί ασφαλείς και με αυτοπεποίθηση ενήλικες που είναι σε θέση να δημιουργήσουν λειτουργικές σχέσεις. 5. Η μη ανταπόκριση στο κλάμα αποτελεί ασέβεια στις ανάγκες του Πολλοί ειδικοί κατά καιρούς μας λένε ότι μετά από μια ορισμένη ηλικία, τα μωρά δεν μας έχουν πια ανάγκη. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι αυτό είναι μετά από λίγες εβδομάδες, άλλοι μετά από λίγους μήνες, άλλοι μετά από ένα χρόνο. Κι όμως, πάρετε για παράδειγμα τον εαυτό σας ως ενήλικας. Ας πούμε ότι είχατε μια πολύ αγχωτική εβδομάδα, τσακωθήκατε με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, ή ζήσατε κάτι άσχημο. Πως θα σας φαινόταν αν ο σύντροφός σας , σας έκλεινε την πόρτα, έβγαινε από το δωμάτιο και σας άφηνε να κλάψετε μόνη σας; Ο κόσμος μας χρειάζεται περισσότερη αγάπη. Και τα παιδιά το ίδιο. Και αν νιώθετε ότι όπως ανταποκρίνεστε στις ανάγκες τους την ημέρα, έτσι θα πρέπει να κάνετε και τη νύχτα, απλώς κάντε το. Από το blog PhD in Parenting
5 λόγοι που δεν πρέπει ν’ αφήνουμε το μωρό μας να κλαίει!

Υπάρχει η άποψη που λέει ότι όταν ανταποκρινόμαστε στο κλάμα του μωρού μας το κακομαθαίνουμε και το εμποδίζουμε να «μάθει» να λειτουργεί ανεξάρτητα. Ωστόσο, η τακτική της «μη-ανταπόκρισης στο κλάμα του μωρού», εκτός από τις ενδεχόμενες βλαβερές επιπτώσεις πάνω στο μωρό, κάνει κακό και στη μητέρα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μωρό on board- Δέστε τις ζώνες σας… Το ταξίδι ξεκινά! Είτε πρόκειται για μια μικρή απόδραση το Σαββατοκύριακο είτε για τις πρώτες μεγάλες μας διακοπές, το ζητούμενο είναι ένα:... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Νοημοσύνη και βρέφη: Μπορεί να προβλεφθεί το IQ τους από τους 7 πρώτους μήνες ζωής τους; Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ορισμένα παιδιά μπορεί να δείχνουν σημάδια υψηλής νοημοσύνης ήδη από τη βρεφική ηλικία. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Κλαψιάρικα μωρά: Είναι θέμα γονιδίων; Γιατί κάποια μωρά κλαίνε περισσότερο από άλλα; Η απάντηση ίσως «κρύβεται» στα γονίδια, υποστηρίζουν επιστήμονες στη Σουηδία... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Έρευνα: Μιλάτε στα μωρά… για να μάθουν να μιλάνε! Το να μιλάμε στα μωρά μας είναι ίσως αυτό που μας έχει χαρίσει το δώρο της ομιλίας και μας... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Μωρό: Το πώς παίζει τώρα, δείχνει πώς θα σκέφτεται στα 30! Τα θεμέλια για τη γνωστική του ικανότητα ως ενήλικας «χτίζει» ένα μωρό ήδη από την ηλικία των 7 μηνών,... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Βρετανία: Χαρτογράφηση DNA σε νεογνά Να πραγματοποιηθεί γονιδιακός έλεγχος κάθε νεογέννητου παιδιού στοχεύει η Εθνική Υπηρεσία Υγείας της Αγγλίας, για την πρόληψη γενετικών ασθενειών ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Όταν ο σκύλος γίνεται… προστάτης του μωρού μας Πώς ο σκύλος μας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκζέματος στο μωρό μας, σύμφωνα με νέα έρευνα; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Babyproofing: Ασφαλές περιβάλλον στο σπίτι για εξερεύνηση Τι σημαίνει «babyproofing» και γιατί είναι απαραίτητο; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Πρώτα βήματα μωρού: Τι καθορίζει πότε θα γίνουν; Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν γενετικές πληροφορίες περισσότερων από 70.000 βρεφών, βρίσκοντας τον κύριο παράγοντα που επηρεάζει... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ