Τα παιδιά έχουν πολύ μεγάλη  ανάγκη την αποδοχή μας. Τους την δίνουμε όμως στ’ αλήθεια; Όλοι οι γονείς αγαπάμε τα παιδιά μας. Κατά πόσο όμως τα αποδεχόμαστε; 

Αγάπη, ασφάλεια και αποδοχή είναι τα τρία και τα μόνα πράγματα που χρειάζονται τα παιδιά μας για ν’ ανθίσουν. Η αγάπη είναι εκείνη η τροφή που τρέφει την ψυχή του, η ασφάλεια που προστατεύει το παιδί από τα άσχημα συναισθήματα και η αποδοχή αυτό που θα το κάνει να προχωρήσει με σιγουριά στη ζωή του. Ως παιδιά, η πρώτη εντύπωση που θα σχηματίσουμε για τον εαυτό μας απορρέει από τον τρόπο που μας αντιμετωπίζει το περιβάλλον και βέβαια οι γονείς μας. Αν το παιδί δεχτεί αγάπη και αποδοχή θα καλλιεργήσει και εκείνο μέσα του την αγάπη για τον εαυτό του και την πίστη στην αξία του. Αντιθέτως, αν το παιδί εισπράττει απόρριψη, αυστηρότητα και σκληρή συμπεριφοράτότε μέσα στην ψυχή του θα καλλιεργηθεί η πεποίθηση ότι δεν είναι «αρκετά ικανό ή καλό».

Γιατί η αποδοχή μας είναι τόσο απαραίτητη για την ψυχική ισορροπία του παιδιού

  Κάθε παιδί χρειάζεται την αποδοχή των γονιών του , ανεξάρτητα από το αν είναι τριών, δεκατριών ή εικοσιτριών! Γιατί αυτή η σχέση αποδοχής θα καθορίσει και το μέλλον του. Αν η «ματιά» μας προς το παιδί μας είναι  ματιά κατανόησης, αγάπης και αποδοχής έχουμε πολλές πιθανότητες να αγαπήσουν τον εαυτό τους, να τον φροντίσουν και να τον κάνουν καλύτερο. Αν η «ματιά» μας είναι σκληρή,  ανταγωνιστική, ή αδιάφορη, τότε και το παιδί μας θα πορευτεί στη ζωή με ενοχή γι αυτό που είναι, χωρίς αποδοχή, χωρίς περηφάνια για τον εαυτό του.  Γιατί πολλοί γονείς «φοβούνται» να αποδεχτούν το παιδί τους Οι γονείς , πολλές φορές, αποφεύγουν να δείχνουν στο παιδί την αγάπη και το θαυμασμό τους, ενώ εξαντλούν την αυστηρότητα τους, σε θέματα όπως οι σχολικές επιδόσεις ή τα αθλήματα. αθλητισμός. Πολλοί θεωρούν ότι η επιβράβευση δε θα έχει θετική επίδραση στα παιδιά, καθώς εκείνα θα επαναπαυτούν και θα σταματήσουν να προσπαθούν και να γίνονται καλύτεροι. Και εδώ είναι το σημείο που οι γονείς κάνουν λάθος. Είναι σημαντικό το κάθε παιδί να πειστεί και να καταλάβει ότι αξίζει την αγάπη και την αποδοχή επειδή είναι ένας ανεπανάληπτος άνθρωπος και όχι για τις επιτυχίες, τα λάθη, τις επιδόσεις και τις παραλείψεις του. Γιατί η αποδοχή μας, είναι το μεγαλύτερο εφόδιο για το μέλλον του παιδιού μας Η ανάγκη να αποσπάσουμε την προσοχή και κερδίσουμε την αποδοχή των άλλων είναι απευθείας συνδεδεμένη με το συναισθηματικό μας κόσμο. Οι ενήλικες που έχουν έντονη ανάγκη να γίνονται αποδεκτοί από τους άλλους, αισθάνονται ότι έχουν αξία μόνο όταν παίρνουν την επιβεβαίωση από κάποιον τρίτο. Οι άνθρωποι αυτοί κατά βάση αμφιβάλλουν για την αξία τους. Φυσικά το να αμφιβάλλει κανείς για την αξία του είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία: Αν δηλαδή οι γονείς σου σε έχουν πείσει ότι δεν αξίζεις, τότε σίγουρα θα λειτουργήσεις σα να μην αξίζεις. Τελικά όμως η απεγνωσμένη αναζήτηση της αποδοχής των άλλων κρύβει μεγάλες παγίδες. Η μεγαλύτερη, είναι ότι με τον τρόπο αυτό υπάρχει ο κίνδυνος οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στην πραγματικότητα να χαραμίζουν τη δική τους ζωή, ζώντας τη φαντασιακή ζωή κάποιου άλλου, δηλαδή εκπληρώνοντας τις προσδοκίες κάποιου άλλου.  Και βέβαια,αυτό έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία, όταν οι γονείς προβάλλουν πάνω στο παιδί τις δικές τους προσδοκίες, αντί να του δίνουν αγάπη για αυτό που είναι, όπως είναι, άνευ όρων.  Βλέποντας το παιδί την αναγνώριση και την αποδοχή μόνο, όταν συμμορφώνεται με την εκπλήρωση των προσδοκιών των γονιών του, αναπτύσσει τη συμπεριφορά της αποζήτησης της αναγνώρισης, μπερδεύοντας την επιδοκιμασία με την αγάπη. Αυτή η αποζήτηση όμως ποτέ δε φτάνει σε ολοκλήρωση, καθώς, όση αποδοχή και να κερδίσουν στη ζωή τους (πχ μέσω της επαγγελματικής επιτυχίας), πάντα θα τους λείπει το αρχικό ζητούμενο: η αγάπη. Γι’ αυτό απλώς αγαπήστε και αποδεχτείτε τα παιδιά σας…  Τα παιδιά έχουν απόλυτη ανάγκη την επιβράβευση και να νοιώθουν ότι η προσπάθειά τους (ανεξαρτήτως αποτελέσματος), εκτιμάται και είναι αξιέπαινη. Όσο περισσότερο βλέπουν και νοιώθουν ότι τα όνειρα και οι επιθυμίες τους αναγνωρίζονται και θαυμάζονται, τόσο περισσότερο θα προσπαθούν για τη βελτίωση και την πρόοδό τους.    Η αποστέρηση της αγάπης είναι το μεγαλύτερο κακό που μπορεί ένας άνθρωπος –πόσο μάλλον  ένας γονιός- να προξενήσει στο παιδί του. Να τα αγαπάτε τα παιδιά. Και να τα θαυμάζετε. Και να τους το δείχνετε. Γιατί κυρίως αυτό έχουν απόλυτη ανάγκη.