Τα αποτελέσματα πρόσφατης πειραματικής μελέτης έδειξαν ότι όχι μόνο αυτό που λέτε αλλά και το πώς το λέτε, μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη των συναισθηματικών χαρακτηριστικών ενός παιδιού, η οποία αρχίζει από πολύ νεαρή ηλικία. Κάποτε αποτελούσε γενική πεποίθηση ότι η ιδιοσυγκρασία ενός ατόμου καθορίζεται γενετικά, αλλά το περιβάλλον παίζει σημαντικό ρόλο επίσης. Το πείραμα αποτελείτο από έναν ερευνητή που διδάσκει παιδιά (ηλικίας 15 μηνών) πώς να παίζουν με παιχνίδια ενώ το παιδί ήταν καθισμένο στην αγκαλιά του γονέα του. Ένας άλλος ερευνητής κάθισε κοντά και είτε θα είχε θυμωμένη είτε ουδέτερη αντίδραση ενώ τα βρέφη παρακολουθούσαν την επίδειξη. Αργότερα άφησαν τα παιδιά να παίξουν με τα παιχνίδια. Τα μωρά που άκουσαν τη θυμωμένη αντίδραση ήταν λιγότερο πιθανό να παίξουν με τα παιχνίδια από αυτά που άκουσαν την ουδέτερη αντίδραση. Τι σημαίνει αυτό για τους γονείς; Σημαίνει ότι αυτό που λέτε και πώς το λέτε δεν επηρεάζει μόνο τη συμπεριφορά ενός παιδιού τη δεδομένη στιγμή αλλά και το πώς αντιδρά σε μελλοντικές καταστάσεις που είναι παρόμοιες. Από ό,τι είναι γνωστό για την ανάπτυξη του εγκεφάλου, είναι πολύ πιθανό ότι η συνεχής έκθεση σε αυτό το είδος ερεθισμάτων, ειδικά εάν εμφανίζεται σε διαφορετικές περιπτώσεις, θα γενικευθεί βαθμιαία σε ένα πιο μόνιμο στυλ αντίδρασης σε νέα πράγματα που συναντούν. Όταν ένας τύπος απάντησης γενικεύεται, πιθανότατα ο εγκέφαλος του παιδιού διαμορφώνεται έτσι ώστε το παιδί να γίνει πιο διστακτικό και να φοβάται τα διάφορα πράγματα που εκτίθενται στο περιβάλλον του. Οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες με αποτελεσματικό τρόπο. Χρησιμοποιώντας ένα θετικό τόνο και θετικές δηλώσεις ενώ ένα μωρό ή ένα μικρό παιδί παρατηρεί και βιώνει διάφορες καταστάσεις, τα βοηθάτε να αντιδρούν θετικά. Ένας μεγάλος φόβος που έχουν συχνά τα παιδιά είναι ο φόβος για το σκοτάδι. Όταν τα παιδιά είναι μωρά, μπορείτε να τα φέρετε μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο τραγουδώντας για το πόσο ωραίο είναι να είσαι στο σκοτάδι. Έτσι, πιθανότατα δε θα έχουν έπειτα φόβο για το σκοτάδι. Όταν είναι σε μεγαλύτερη ηλικία, χρησιμοποιείστε αυστηρή φωνή και πείτε «δεν είναι ασφαλές» αν τα βλέπετε να κάνουν κάτι που θα μπορούσε να είναι επιβλαβές για αυτά. Καλό είναι να καταλαβαίνετε τι λέτε και πώς το λέτε, ώστε να γίνετε καλύτεροι στο να ενθαρρύνετε το παιδί σας να ερευνήσει και να αλληλεπιδράσει με το περιβάλλον του, ειδικά με νέα πράγματα. Όταν τα βλέπετε να κάνουν πράγματα που είναι κατάλληλα μπορείτε να κάνετε θετικές δηλώσεις σε έναν τόνο που είναι ενθαρρυντικός. Χρησιμοποιήστε αυτόν τον τόνο για να ενθαρρύνετε τα παιδιά να δοκιμάσουν νέα πράγματα και να μάθουν νέες δεξιότητες. Η επικοινωνία γονέων/ παιδιών είναι βασική προϋπόθεση για την εκτέλεση των βασικών καθηκόντων ενός γονέα. Τα καθήκοντα αυτά περιλαμβάνουν τη διαμόρφωση ενός στενού δεσμού, την κατανόηση της άποψης του παιδιού, την παροχή κατάλληλων ορίων και την καθοδήγηση και τη διδασκαλία δεξιοτήτων, γνώσεων και αξιών. Αρχίστε να προσέχετε το πώς επικοινωνείτε με το παιδί σας και το πώς τα επηρεάζει. Τροποποιήστε το στυλ επικοινωνίας σας και αρχίστε να φιλτράρετε και να διατυπώνετε όσα λέτε και πώς τα λέτε πριν ξεκινήσετε να μιλάτε. Τελικά, θα διαπιστώσετε ότι θα αρχίσετε να απαντάτε στο παιδί σας αυθόρμητα με ένα πολύ θετικό και αποτελεσματικό ύφος.