Αν και κάθε παιδί είναι ξεχωριστό, υπάρχει κάτι που συνδέει όλους τους εφήβους μεταξύ τους: Καθένας τους επιχειρεί διαρκώς να σπάσει τα όρια που του έχουν θέσει οι γονείς του, στην προσπάθειά του να κατακτήσει όλο και μεγαλύτερη ανεξαρτησία. Για τους περισσότερους γονείς υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες αισθάνονται πως οι προσπάθειές τους είναι τόσο μάταιες που είτε δεν έχει νόημα να επιχειρούν να οριοθετήσουν το επαναστατημένο τους παιδί, είτε ο μόνος τρόπος για να το κρατήσουν ασφαλές είναι να το κλειδώσουν στο δωμάτιό του μέχρι να τελειώσει το σχολείο.

Ωστόσο, τόσο η ασυδοσία όσο και οι υπερβολικές απαγορεύσεις αποτελούν λάθος στρατηγική. Παρά τις διαμαρτυρίες τους, οι έφηβοι έχουν ανάγκη από κανόνες για να προστατευτούν από τα ίδια τους τα λάθη αλλά και για να έχουν μια δομή στην καθημερινότητά τους, ενώ η υπερβολική αυστηρότητα συχνά τους οδηγεί σε ακραίες επιλογές. Αν αισθάνεστε ότι αυτό σημαίνει πως ό,τι και να κάνετε θα είναι λάθος, μπορείτε να ηρεμήσετε. Υπάρχει τρόπος να επιλέξετε τους σωστούς κανόνες, αλλά και να πείσετε το παιδί να συνεργαστεί – τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό.

  • Εστιάστε στα σημαντικά: Κάθε οικογένεια έχει συγκεκριμένες αξίες, αρχές και συνήθειες. Επιλέξτε κανόνες που να ταιριάζουν στο χαρακτήρα της δικής σας και μην υιοθετείτε απαγορεύσεις που απλώς ακούγονται «λογικές» για τα παιδιά της ηλικίας του.
  • Δώστε προτεραιότητα στην υγεία του: Η ασφάλειά του είναι το πρώτο και το βασικότερο πράγμα που πρέπει να διασφαλιστεί. Όμως προσέξτε να μην οδηγηθείτε σε αυταρχική συμπεριφορά και ακραίες απαγορεύσεις που θα το κάνουν να επαναστατήσει εντονότερα.
  • Μην το παίρνετε προσωπικά: Η διάθεσή του να «σας πηγαίνει κόντρα» δεν σχετίζεται με τα συναισθήματά του απέναντί σας, αλλά με την ανάγκη του να ανεξαρτητοποιηθεί στην πορεία του προς την ενηλικίωση.
  • Μην τσακώνεστε για όλα: Σίγουρα η καθημερινότητά σας περιλαμβάνει αρκετές εντάσεις. Δεν χρειάζεται να εμπλακείτε σε έναν ακόμη καβγά για τα ρούχα και τα παπούτσια του.
  • Δώστε του ευκαιρίες: Όταν παραβεί κάποιον από τους κανόνες που του θέσατε, μην γίνετε καταγγελτικοί, αλλά ζητήστε του να σας εξηγήσει τους λόγους. Κάποιες φορές είναι βέβαιο πως οι δικαιολογίες του δεν θα σας καλύψουν, όμως σε άλλες περιπτώσεις ενδέχεται η συμπεριφορά του να ήταν πολύ κοντά στο «πνεύμα του νόμου» ακόμη και αν τυπικά έσφαλε.
  • Προσφέρετε εναλλακτικές και εξηγήσεις: Αν δείτε ότι υπάρχει λόγος να επιβάλετε συνέπειες, μην του πείτε απλώς ότι δεν θα το αφήσετε να βγει με τους φίλους του την Παρασκευή. Εξηγήστε του τον σκοπό που εξυπηρετεί ο κανόνας που παραβίασε και κάντε του μερικές προτάσεις ως προς το τι θα μπορούσε να είχε κάνει για να μπορέσει να φανεί συνεπής.
  • Απευθυνθείτε σε ειδικό: Στην περίπτωση που αγνοεί τους κανόνες σας κατ’ εξακολούθηση, ίσως χρειάζεται να ζητήσετε βοήθεια από έναν ψυχολόγο. Ένας ειδικός θα μπορέσει να κατευθύνει σωστά το παιδί σας και να διακρίνει αν υπάρχουν άλλα αίτια που ευθύνονται για τη συμπεριφορά του.