Το νερό είναι απαραίτητο για τις φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού μας. Η υπερβολική κατανάλωση όμως μπορεί να αποβεί μοιραία.

Υπονατριαιμία

Η ταχεία πρόσληψη νερού πλημμυρίζει το εσωτερικό των κυττάρων όπου το νάτριο εξαντλείται. Αυτή η εξάντληση νατρίου ονομάζεται υπονατριαιμία, μπορεί να προκαλέσει ρήξη των κυττάρων. Καθώς τα κύτταρα διαρρηγνύονται σε διάφορα μέρη του σώματος, αρχίζουν να αναδύονται με ταχύτητα διάφορα συμπτώματα.

Η υπονατριαιμία είναι μία διαταραχή των ηλεκτρολυτών όταν τα επίπεδα νατρίου στο αίμα πέσουν κάτω από τα φυσιολογικά όρια. Τα φυσιολογικά επίπεδα νατρίου στο αίμα είναι απαραίτητα για τη φυσιολογική λειτουργία του σώματος.

Δηλητηρίαση

Δηλητηρίαση από νερό παθαίνει κάποιος από υπερβολική πρόσληψη ή υπερβολική κατακράτηση νερού. Παρουσιάζει συμπτωματική υπονατριαίμία ή υποωσμωτικότητα ή και τα δύο. Τα κύτταρα διογκώνονται με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται διάφορες λειτουργίες του οργανισμού. Η πίεση στο κρανίο αυξάνεται. Κατόπιν αυτής ακολουθεί η δηλητηρίαση από το νερό.

Συμπτώματα

Συμπτώματα όπως πονοκέφαλος, ναυτία και εμετός είναι τα πιο συνηθισμένα. Σε περιπτώσεις όμως που τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, η αρτηριακή πίεση αυξάνεται και ακολουθεί σύγχυση. Η όραση γίνεται διπλή και προξενείται υπνηλία. Έπειτα, ακολουθεί η δύσπνοια . Όταν συνεχιστεί και άλλο, δημιουργούνται κράμπες, ενώ η επεξεργασία πληροφοριών από τον εγκέφαλο διαταράσσεται.
Εμφανίζεται εγκεφαλικό οίδημα το οποίο δύναται να βλάψει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η εγκεφαλική βλάβη, το κώμα κλπ είναι σπάνιες περιπτώσεις όμως συμβαίνουν. Σε περίπτωση που δεν ακολουθήσει το άτομο θεραπεία υπάρχει και η πιθανότητα να πεθάνει. 

Πόσο πρέπει να πίνουμε;

Το νερό πρέπει να το πίνουμε μόνο όταν διψάμε για να μη φτάσουμε στο άλλο άκρο που είναι η αφυδάτωση. Ωστόσο η υπερβολική ποσότητα προκαλεί μερικώς ή όλα τα παραπάνω. Το ζήτημα ότι είναι ότι η υπερβολική κατανάλωση νερού μπορεί να καταστρέψει τον οργανισμό. Αυτό είναι κάτι που γίνεται με πολλή δυσκολία αλλά και πάλι συμβαίνει.
 Το φαινόμενο της υπονατριαιμίας είναι σύνηθες στους αθλητές πολλών χιλιομέτρων, γιατί πίνουν μεγάλες ποσότητες απότομα.  Το σωστό είναι η προσωρινή παύση της κατανάλωσης του νερού να γίνεται μόλις ξεδιψάσουμε.