Οι περισσότεροι γονείς πιστεύουν ότι τα παιδιά λένε ψέματα για να πάρουν κάτι που θέλουν, για να αποφύγουν μια συνέπεια ή για να ξεφύγουν από κάτι που δεν θέλουν να κάνουν. Αυτά είναι κοινά κίνητρα, αλλά υπάρχουν και μερικοί λιγότερο προφανείς λόγοι για τους οποίους τα παιδιά μπορεί να μην πουν την αλήθεια — ή τουλάχιστον ολόκληρη την αλήθεια, όπως για παράδειγμα οι ακόλουθοι:

*Για να δοκιμάσουν μια νέα συμπεριφορά

Ένας λόγος που τα παιδιά λένε ψέματα είναι επειδή ανακάλυψαν αυτή τη νέα ιδέα και τη δοκιμάζουν, όπως ακριβώς κάνουν με τα περισσότερα είδη συμπεριφορών, για να δουν τι συμβαίνει.

*Για να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση

Τα παιδιά που δεν έχουν αυτοπεποίθηση μπορεί να πουν μεγαλεπήβολα ψέματα για να κάνουν τους εαυτούς τους να φαίνονται πιο εντυπωσιακοί, ξεχωριστοί ή ταλαντούχοι για να διογκώσουν την αυτοεκτίμησή τους και να κάνουν τον εαυτό τους να δείχνει καλός στα μάτια των άλλων.

*Για να σταματήσετε να ασχολείστε μαζί τους  

Τα παιδιά με άγχος ή κατάθλιψη μπορεί να λένε ψέματα για τα συμπτώματά τους για να φύγουν από πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας. Ή μπορεί να ελαχιστοποιήσουν τα προβλήματά τους, λέγοντας κάτι σαν «Όχι, όχι, κοιμήθηκα καλά χθες το βράδυ», επειδή δεν θέλουν οι άνθρωποι να ανησυχούν γι’ αυτά.

*Μιλάνε πριν σκεφτούν

Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να λένε ψέματα από παρορμητικότητα. Επιπλέον, μερικές φορές τα παιδιά μπορούν πραγματικά να πιστέψουν ότι έχουν κάνει κάτι και να πουν αυτό που ακούγεται σαν ψέμα. Όταν συμβαίνει αυτό, χρειάζονται βοήθεια για να συμπληρώσουν τη μνήμη τους χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως λίστες ελέγχου, χρονικά όρια και σημειωματάρια.

*Και μετά υπάρχουν τα λευκά ψέματα

Ακριβώς για να γίνουν τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα, σε ορισμένες περιπτώσεις οι γονείς μπορεί πραγματικά να ενθαρρύνουν τα παιδιά να πουν ένα λευκό ψέμα για να μην πληγώσουν κάποιον. Σε αυτή την περίπτωση, το λευκό ψέμα και το πότε πρέπει να το χρησιμοποιήσετε εμπίπτουν στην ομπρέλα των κοινωνικών δεξιοτήτων.

Τι μπορείτε να κάνετε αν διαπιστώνετε ότι τα παιδιά σας λένε ψέματα

Ακριβώς επειδή το ψέμα είναι περίπλοκο δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε ή δεν πρέπει να το αντιμετωπίσετε. Ο τρόπος με τον οποίο εσείς και ο κόσμος ανταποκρίνεστε στην εκδίωξη της αλήθειας είναι ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά θα μάθουν για την ειλικρίνεια.

Ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να ανταποκριθείτε στο ψέμα, χωρίς να επικρίνετε τα παιδιά επειδή κάνουν αυτό που είναι σε μεγάλο βαθμό ένα τυπικό μέρος της ενηλικίωσης.

*Ορίστε την ειλικρίνεια

Αφιερώστε χρόνο μιλώντας για την ειλικρίνεια. Επισημάνετε παραδείγματα σε βιβλία, την πραγματική ζωή και τη συμπεριφορά τους. Εάν η κόρη σας έκανε λάθος αλλά είπε την αλήθεια, επιβραβεύστε την ειλικρίνεια του παιδιού σας.

*Διακρίνετε μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας

Αυτό δεν σημαίνει ότι αποθαρρύνετε τα παιδιά να αναπτύξουν την φαντασία τους – απλώς τα βοηθάτε να αρχίσουν να διακρίνουν μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Γύρω στην ηλικία των 4 ή 5 ετών, τα παιδιά είναι γνωστικά ικανά να το κατανοήσουν αυτό. Δεν χρειάζεται να αποκαλύψετε την πραγματική νεράιδα των δοντιών, αλλά όταν το παιδί σας περνά το απόγευμα προσποιούμενο ότι είναι σκύλος, είναι ευκαιρία να του μιλήσετε για το τι είναι αληθινό, τι δεν είναι αληθινό και πώς να πει τη διαφορά.

*Μάθετε γιατί το κάνουν αυτό

Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού σας, οι θολές γραμμές της πραγματικότητας, οι ευσεβείς πόθοι, οι πειραματισμοί με τα όρια ή όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι λόγοι για τους οποίους τα παιδιά λένε ψέματα. Με το να τα στείλετε τιμωρία στο δωμάτιό τους δεν θα τα βοηθήσετε να καταλάβουν τι πήγε στραβά ή πώς να διορθώσουν τη συμπεριφορά τους. Ωστόσο, υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι για να πειθαρχήσετε και να διδάξετε τα παιδιά σας εάν λένε ψέματα. Συχνά οι φυσικές συνέπειες και ίσως μια μικρή συζήτηση είναι η καλύτερη και μοναδική τιμωρία.

*Εξηγήστε τα ψέματα

Μιλήστε για τις φορές που πιστεύετε ότι είναι εντάξει να λέτε ψέματα (αν είναι), όπως όταν λαμβάνετε ένα δώρο που δεν σας αρέσει ή για να κάνετε κάποιον να νιώσει καλύτερα. Εάν λέτε ψέματα μπροστά στα παιδιά σας (προσπαθήστε να μην το κάνετε), επισημάνετε το ψέμα και εξηγήστε το σκεπτικό σας. Να ξέρετε ότι το σκεπτικό που παρέχετε θα χρησιμεύσει ως μάθημα για τα παιδιά σας. Εάν δεν θέλετε τα παιδιά σας να λένε ψέματα γι’ αυτούς τους λόγους, ούτε εσείς πρέπει να το κάνετε.

*Γίνετε πρότυπο

Για καλό και για κακό είμαστε τα πρότυπα των παιδιών μας. Αν πείτε ψέματα, θα πουν και αυτά. Εάν εξαπατήσετε, θα το κάνουν επίσης. Αν πείτε την αλήθεια ακόμα κι όταν είναι δύσκολο, θα το κάνουν κι εκείνα.

*Μακροπρόθεσμα, μάλλον, δεν είναι κάτι σπουδαίο

Εκτός αν συνεχίσουν να λένε ψέματα επαναλαμβανόμενα και για σημαντικά πράγματα μετά την ηλικία των 12 ετών, να ξέρετε ότι πιθανότατα τα ψέματα που λένε τα παιδιά δεν αποτελούν σοβαρό πρόβλημα συμπεριφοράς καθώς μεγαλώνουν. Συνεχίστε να διδάσκετε, να μοντελοποιείτε και να επιβραβεύετε την ειλικρινή συμπεριφορά και, στο τέλος, τα παιδιά θα μάθουν τη διαφορά μεταξύ αλήθειας και ψέματος και θα κατανοήσουν τους περίπλοκους κοινωνικούς κανόνες γύρω τους.