Μια γονική μονάδα σχηματίζεται από δύο ξεχωριστούς ανθρώπους που διαμορφώθηκαν από διαφορετικό υπόβαθρο, πεποιθήσεις και δικές τους γονικές φιγούρες, εξηγεί η Dr. Lori Whatley, σύμβουλος γάμου και οικογενειακής θεραπείας. Ο καθένας φέρνει στο τραπέζι τις δικές του ιδέες για τα παιδιά, από την ανατροφή μέχρι την πειθαρχία.
Τις περισσότερες φορές, αυτό μπορεί να τους φέρει σε αντίθεση όταν πρόκειται να αναπτύξουν στρατηγικές για την ανατροφή των παιδιών. Όποια και αν είναι η διαφωνία, οι σύντροφοι πρέπει να βρεθούν στην ίδια σελίδα.
«Τα παιδιά θα το καταλάβουν αν δεν συμβαίνει αυτό. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα παιδιά είναι πιο έξυπνα από ό,τι αντιλαμβανόμαστε ή νομίζουμε ότι είναι και ότι η ανάπτυξη και η ευφυΐα τους ξεκινά από τη γέννηση», τονίζει η Whatley.
1. Μην τσακώνεστε για τα παιδιά μπροστά στα παιδιά
Μερικές φορές μοιάζει σχεδόν αδύνατο να βάλετε τις διαφωνίες στην άκρη μέχρι το παιδί να κοιμηθεί ή να φύγει από το δωμάτιο. Ακόμα και αν οι γονείς το κάνουν, θα υπάρχουν βλέμματα, ψίθυροι, φρύδια που γέρνουν και κάθε είδους σιωπηλός πόλεμος που ξεσπά. Αυτό είναι φυσικό.
Υπάρχουν επίσης στιγμές που είναι χρήσιμο για τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους να διαφωνούν για ορισμένα θέματα, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν ότι η σύγκρουση είναι ένα απαραίτητο μέρος της ζωής.
Eιδικά για διαφωνίες σε θέματα που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τα παιδιά, οι γονείς πρέπει να αποφεύγουν αυτή τη συμπεριφορά με κάθε κόστος. Η διαφωνία μπροστά σε ένα παιδί μπορεί να είναι απίστευτα επιζήμια για τον ψυχισμό του, καθώς δημιουργεί μια αίσθηση αστάθειας και ανασφάλειας.
Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί ως ενοχή και αίσθημα ευθύνης, οδηγώντας σε δια βίου αισθήματα ανεπάρκειας. «Η έρευνα υποστηρίζει ότι η κατάθλιψη, το άγχος η παραβίαση κανόνων και η επιθετικότητα μπορεί να είναι συμπεριφορά ενός παιδιού που βλέπει τους γονείς του να τσακώνονται τακτικά», αναφέρει η Whatley.
2. Οι γονείς πρέπει να είναι ένα ενωμένο μέτωπο
Η σύγκρουση είναι απαραίτητη για να ευδοκιμήσει ένας γάμος και το να μπορείτε να συζητάτε τη διαφωνία σας ανοιχτά είναι πολύ πιο προτιμότερο ψυχολογικά από το να την κλείνετε μέσα σας. Αλλά, αυτή τη στιγμή, οι γονείς πρέπει να παρουσιάζουν ένα ενιαίο μέτωπο.
Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να διακόπτετε το σύντροφό σας. Όχι παθητικοί επιθετικοί αναστεναγμοί. Όχι κρυφά βλέμματα. Άλλωστε, αν ένα παιδί δει ότι οι γονείς του δεν φαίνονται ενωμένοι, θα το σημειώσει και είτε αμέσως είτε αργότερα θα εκμεταλλευτεί την αδυναμία για δικό του όφελος.
3. Κρατήστε το «εσύ» έξω από τη συζήτηση
Η επιλογή των λέξεων είναι σημαντική όταν έχετε οποιοδήποτε είδος διαφωνίας. Όταν μιλούν με τον σύντροφό τους για μια διαφωνία, οι σύζυγοι πρέπει να αποφεύγουν κατηγορηματικές δηλώσεις όπως «ποτέ δεν με υποστηρίζεις». Έτσι βάζετε τον συντροφό σας σε θέση άμυνας.
Αντ’ αυτού, η καλύτερη οδός είναι να εξηγήσετε τι αισθάνεστε και τι αναζητάτε. Παραδείγματος χάρη, «Αισθάνομαι ότι δεν με στηρίζεις όταν βάζω τα παιδιά για ύπνο». «Αυτό θα τον βοηθήσει να σας ακούσει και να ανταποκριθεί με περισσότερο σεβασμό», υποστηρίζει η Whatley.
4. Μην υπονομεύετε τον σύντροφό σας
Υπάρχει μια έμφυτη επιθυμία στους γονείς που διαφωνούν, ο ένας να παίξει το ρόλο του «καλού». Αυτό μπορεί να είναι εξίσου καταστροφικό με το να τσακώνεστε μπροστά στα παιδιά σας. Πείτε στο παιδί σας ότι καταλαβαίνετε πώς αισθάνεται, αλλά επιβεβαιώστε τον άλλο γονέα.
Ξέρω ότι είναι κρίμα που δεν μπορείτε να πάτε σε εκείνο το πάρτι για ύπνο. Πραγματικά το καταλαβαίνω, αλλά ο μπαμπάς σου κι εγώ δεν πιστεύουμε ότι είναι καλή ιδέα». Αυτό δείχνει τόσο ενσυναίσθηση προς το παιδί όσο και ενότητα μεταξύ των γονέων. Αυτό αποτελεί επιτυχία για όλη την οικογένεια.