Κάνετε το παιδί σας να αισθάνεται ασφάλεια; Μοιάζει με μια απλή ερώτηση που απαντάται αποφασιστικά από το γεγονός ότι το παιδί σας σας κρατάει κοντά του ή σας αγκαλιάζει σφιχτά σε νέες ή αγχωτικές καταστάσεις.
Αλλά το αίσθημα ασφάλειας είναι μια πολύ ευρύτερη έννοια από αυτό. Και οι μικροαγωνίες που αντιμετωπίζουν συνεχώς τα παιδιά μπορούν εύκολα να ανατρέψουν αυτό το αίσθημα. Ειδικά όταν η ασφάλειά τους τίθεται υπό αμφισβήτηση από τους γονείς τους.
Πώς λοιπόν οι γονείς κάνουν τα παιδιά τους να αισθάνονται ασφαλή; Η αισθητή ασφάλεια είναι κάτι περισσότερο από την προστασία των παιδιών από τρομακτικές καταστάσεις. Έχει να κάνει με το να τα κάνει να νιώθουν ότι τα καταλαβαίνετε.
Διαβάστε επίσης: Ευερέθιστο παιδί: Πώς να το βοηθήσετε
Η αντίληψη των παιδιών για το πόσο ασφαλείς νιώθουν με τους γονείς τους είναι βαθιά συνδεδεμένη με το αν αισθάνονται ότι οι γονείς τους βλέπουν τον πραγματικό τους εαυτό. Αυτό απαιτεί να δίνουμε προσοχή στις συναισθηματικές καταστάσεις. Είναι σημαντικό να κάνουμε ερωτήσεις και να αφήνουμε κάτω το τηλέφωνό μας.
Τι κάνει ένα παιδί να αισθάνεται ασφάλεια με τους γονείς του;
Όταν τα παιδιά αισθάνονται ασφαλή, αισθάνονται ότι εσείς ως γονέας είστε υπεύθυνοι. Δηλαδή, ότι θα τα προστατεύσετε από το κακό. Παράλληλα, θα εργαστείτε πολύ σκληρά για να μην είστε η πηγή του φόβου τους.
Κανείς δεν είναι τέλειος. Έτσι, αν φωνάξετε στο παιδί σας, βεβαιωθείτε ότι θα επανορθώσετε μαζί του. Αυτό επικοινωνεί στα παιδιά ότι θα συνεχίσετεε να είστε εκεί γι’ αυτά. Αλλιώς μπορεί να δημιουργηθεί ρήξη στη σχέση σας.
Πότε νιώθει ανασφάλεια;
Τα παιδιά δεν αισθάνονται ασφαλή όταν ένας γονέας δεν τα προσέχει ή δεν τα προστατεύει. Τότε το παιδί πρέπει να δώσει τόνους ψυχικής ενέργειας για να είναι υπερ-επιφυλακτικό για να βεβαιωθεί ότι είναι ασφαλές στον κόσμο.
Φανταστείτε ένα παιδί στην παιδική χαρά. Αν κάνει κάτι επικίνδυνο και ο γονιός του δεν δίνει καθόλου προσοχή, το παιδί πρέπει να είναι πολύ προσεκτικό. Αν δει ότι ο γονιός του το παρακολουθεί, τότε μπορεί να χρησιμοποιήσει τη νοητική του ενέργεια και την προσοχή του για να εξερευνήσει και να παίξει.
Αυτό που απαιτείται είναι να βλέπετε τι είναι ικανό να κάνει το παιδί σας. Έτσι θα ξέρετε πότε να το προστατεύετε και πότε να κάνετε πίσω για να το αφήσετε να ρισκάρει μόνο του.
Πόσο λεπτή είναι η γραμμή μεταξύ της προστασίας του παιδιού από τον κίνδυνο και του να το αφήσουμε να μάθει εξερευνώντας;
Κάθε παιδί έχει διαφορετικά όρια ανοχής στον κίνδυνο. Πρέπει να γνωρίζετε τα όρια και τις ανάγκες του παιδιού σας, καθώς και πώς μπορεί να αντιδράσει σε διαφορετικά περιβάλλοντα.
Είναι σημαντικό να δίνουμε προσοχή στην ιδιοσυγκρασία των παιδιών μας, ώστε να γνωρίζουμε με ποιους τρόπους πρέπει να αισθάνονται ασφαλή ή προστατευμένα, και στη συνέχεια να τους παρέχουμε τη σωστή ποσότητα «σκαλωσιάς» προς την αυτονομία.
Πώς θα κατανοήσω καλύτερα το παιδί;
Σίγουρα έχουμε μεγαλύτερη επίγνωση της σημασίας της, αλλά έχουμε δύο τεράστιους περισπασμούς που μας εμποδίζουν να βλέπουμε πραγματικά τα παιδιά μας. Το ένα είναι προφανώς οι οθόνες που μας αποσπούν από το να είμαστε παρόντες.
Η άλλη απόσπαση της προσοχής είναι η τάση της υπερ-γονεϊκότητας. Προσπαθούμε τόσο σκληρά τους δώσουμε τις καλύτερες ευκαιρίες, που μερικές φορές φορτώνουμε υπερβολικά το πρόγραμμά τους αλλά και το δικό μας.
Το όλο νόημα και ο σκοπός της πειθαρχίας είναι να μεγαλώσουμε παιδιά που είναι αυτοπειθαρχημένα. Και ο τρόπος με τον οποίο το πετυχαίνουμε αυτό είναι δίνοντάς τους επαναλήψεις ξανά και ξανά και ξανά, και μέσω της διδασκαλίας και της ανάπτυξης δεξιοτήτων.
Επειδή η πειθαρχία έχει πραγματικά να κάνει με τη διδασκαλία και την οικοδόμηση δεξιοτήτων. Το πρόβλημα είναι ότι τις περισσότερες φορές, όταν τα παιδιά έχουν προκλητικές συμπεριφορές, προσπαθούμε αμέσως να αντιμετωπίσουμε τη συμπεριφορά εκείνη τη στιγμή ή αντιδρούμε σε αυτήν.
Αλλά συνήθως, αυτές είναι οι στιγμές που τα παιδιά είναι λιγότερο δεκτικά και λιγότερο ικανά να μάθουν. Αυτό που μας λέει η επιστήμη είναι ότι δεν μπορούμε να μάθουμε όταν βρισκόμαστε σε αντιδραστικές καταστάσεις, παρά μόνο σε δεκτικές.
Όταν το παιδί μας έχει μια περίεργη συμπεριφορά, αυτό που θέλουμε να εξασκήσουμε είναι να δούμε τι κρύβεται πίσω από αυτή στο μυαλό του παιδιού και τι συμβαίνει στο εσωτερικό του τοπίο.