Ανέκαθεν η ανατροφή των παιδιών περιελάμβανε βασικά στοιχεία σε σχέση με την κάλυψη των πρακτικών τους αναγκών, την ασφάλεια, την μόρφωσή τους. Στο σημερινό ψηφιακό κόσμο προστίθεται η προετοιμασία για ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον στο οποίο τα παιδιά πρέπει όχι μόνο να ξέρουν πώς να παρακάμπτουν κινδύνους off- αλλά και online και να διαθέτουν ένα ευρύτερο σύνολο «εξελιγμένων» δεξιοτήτων.

Αυτή η διαδικασία, δεν είναι εύκολη δεδομένου ότι πολλοί γονείς καλούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά με δεδομένα που οι ίδιοι δεν βίωσαν ως νέοι και συχνά δεν καταλαβαίνουν.

Τι είναι ωφέλιμο λοιπόν να κάνουν;

Διαβάστε επίσης: Πώς διαχειριζόμαστε ένα εγωκεντρικό παιδί;

«Digital Parenting»- Τι αποδίδει;

Η αύξηση της επαφής των παιδιών με τα ψηφιακά μέσα, δημιούργησε την ανάγκη παρέμβασης από την πλευρά των ενηλίκων. Αυτή η γονική παρέμβαση παίρνει συχνά 4 μορφές, σύμφωνα με τους επιστήμονες: ενεργή, περιοριστική, αυταρχική και μη παρεμβατική επιθεώρηση.

Από αυτές τις 4 μορφές, η ενεργή παρέμβαση φαίνεται να είναι ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης της σημερινής πραγματικότητας. Συγκεκριμένα, η μέχρι σήμερα έρευνα δείχνει ότι η συζήτηση για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τα παιδιά και η παροχή καθοδήγησης για την κατάλληλη χρήση αυτών σχετίζεται με μειωμένους κινδύνους και λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης στους νέους.

Ωστόσο, νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι όσο αποτελεσματική κι αν είναι αυτή η παρέμβαση, μια πληθώρα στρατηγικών που εξακολουθούν να περιλαμβάνουν κανόνες, όρια και παρακολούθηση όταν χρειάζεται είναι πιθανώς η πιο αποτελεσματική εντέλει προσέγγιση.

Η πρόσφατη μελέτη

Για να κατανοήσουν ποιοι τύποι ψηφιακών προσεγγίσεων ανατροφής είναι πιο αποδοτικοί, ερευνητές από την Ολλανδία αξιολόγησαν δεδομένα που βασίστηκαν στις αντιλήψεις των παιδιών ως προς τις γονικές συμπεριφορές, κατατάσσοντάς τους στα εξής διαφορετικά στυλ ψηφιακής ανατροφής:

  • Περιοριστική και λιγότερο υποστηρικτική ανατροφή- Χαρακτηρίζεται από υψηλούς περιορισμούς, αυστηρούς κανόνες για τη χρήση του διαδικτύου και χαμηλή παραχώρηση αυτονομίας.
  • Ανεκτική και υποστηρικτική- Χαρακτηρίζεται από ελάχιστους κανόνες και περιορισμούς καθώς και υψηλή αυτονομία των παιδιών.
  • Περιοριστική και υποστηρικτική- Χαρακτηρίζεται από αυστηρούς κανόνες, περιορισμούς, αλλά και συζητήσεις για το διαδίκτυο καθώς και παραχώρηση αυτονομίας.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά των οποίων οι γονείς ανήκαν στην τελευταία κατηγορία ανέφεραν λιγότερα συμπτώματα που σχετίζονται με την τρέχουσα και πιθανή μελλοντική προβληματική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε σύγκριση με τα υπόλοιπα.

Οι ερευνητές υποστήριξαν ότι αν υπάρχει κατανόηση και υποστήριξη, τότε τα παιδιά είναι πιο πιθανό να συμμορφώνονται με τους κανόνες. Οι ουσιαστικές σχέσεις δημιουργούν στα παιδιά ασφαλείς χώρους και αυτό φαίνεται να είναι η βάση για όλα.

Ουσιαστική επικοινωνία σε συνδυασμό με όρια

Οι γονείς θα πρέπει να αναζητούν τους τρόπους που λειτουργούν και ταιριάζουν στη δική τους οικογένεια, ανάλογα με το χαρακτήρα του κάθε παιδιού.

Ξεκινώντας με μια σε βάθος επικοινωνία, μπορούν να προχωρήσουν σε κανόνες. Η ενασχόληση με την ψηφιακή ζωή του παιδιού φαίνεται εν τω μεταξύ να βοηθά όχι μόνο το παιδί αλλά και τον γονέα. Όσοι εμπλέκονται περισσότερο σε αυτήν, νιώθουν γενικά μεγαλύτερη δύναμη να χρησιμοποιούν ποικίλες στρατηγικές για να κατευθύνουν τα παιδιά στη σωστή χρήση του διαδικτύου.

Η ισορροπία μεταξύ καθοδήγησης, ορίων και αυτονομίας τόσο σε διαδικτυακούς χώρους όσο και στην πραγματική ζωή μπορεί να είναι το κλειδί μιας ανατροφής που προσφέρει σε όλη την οικογένεια σιγουριά και ασφάλεια, καταλήγουν οι ερευνητές.