Αν θέλουμε να ξαναδούμε το κορίτσι που άφησε τον δρόμο, μπήκε στη ζωή του και του έκλεψε την καρδιά – αυτό πρέπει να συμβεί. Ο Ρίτσαρντ Γκιρ αποκάλυψε ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι θαυμαστές θα απολάμβαναν μια συνέχεια της ρομαντικής κωμωδίας Pretty Woman του 1990 μεταξύ του ίδιου και της Τζούλια Ρόμπερτς είναι αν το σενάριο ήταν στο ύψος των απαιτήσεών του.

«Όλα εξαρτώνται από το αν υπάρχει ή όχι ένα καλό σενάριο» δήλωσε ο 75χρονος ηθοποιός στο People την περασμένη εβδομάδα.

Ο πλούσιος επιχειρηματίας και η σεξεργάτρια

Η ταινία – της οποίας ο σκηνοθέτης Γκάρι Μάρσαλ πέθανε το 2016 σε ηλικία 81 ετών – ακολούθησε τον χαρακτήρα του Έντουαρντ Λιούις του Γκιρ, ενός πλούσιου επιχειρηματία που προσλαμβάνει τη Βίβιαν Γουόρντ της Ρόμπερτς, μια εργαζόμενη στο σεξ, ενώ βρίσκεται σε ένα επαγγελματικό ταξίδι στο Λος Άντζελες.

Το ζευγάρι ερωτεύεται και η τελευταία σκηνή της ταινίας τελειώνει με ένα φιλί υπό τους ήχους του «It Must Have Been Love» των Roxette.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Everything movies TV and stars (@movies_movies_and_more)

«Δεν υπήρχε αρχικά κανένας χαρακτήρας»

Κοιτάζοντας πίσω στην ρομαντική κομεντί του Pretty Woman, ο Γκιρ δήλωσε στο podcast «Awards Chatter» του The Hollywood Reporter τον Δεκέμβριο: «Είμαι τόσο περήφανος για αυτή την ταινία και περήφανος για τη διαδικασία και την εργασία που κάναμε για να δημιουργήσουμε αυτή την ταινία».

«Και δεν είμαι μόνο περήφανος» τόνισε «είμαι ευγνώμων για εκείνη την ταινία, επειδή μου επέτρεψε να κάνω και πολλά άλλα πράγματα».

Παίρνοντας ένα λεπτό για να αναλύσει τον ρόλο του γλυκύτατου επιχειρηματία, ο κάτοικος πλέον της Ισπανίας θυμήθηκε: «Δεν υπήρχε αρχικά κανένας χαρακτήρας. Έτσι, διάβασα το σενάριο και είπα: «Δεν είναι για μένα».

Διασκεδαστικό, σέξι, από καρδιάς…

Ο Γκιρ ένιωσε ότι ο Έντουαρντ ήταν «απλά ένα κοστούμι», αλλά ο Μάρσαλ διαβεβαίωσε τον σταρ ότι, μαζί με την 57χρονη σήμερα Ρόμπερτς, θα «έβρισκαν» τον χαρακτήρα.

«Καταλήξαμε, ξέρετε, να προσπαθούμε πραγματικά να βρούμε έναν χαρακτήρα εκεί που να έχει νόημα μέσα στη δομή και, ξέρετε… στην ουσία αυτού που ήταν το έργο» εξήγησε ο Γκιρ. «Να το κάνουμε από καρδιάς, να το κάνουμε γοητευτικό, να το κάνουμε διασκεδαστικό, να το κάνουμε σέξι, καταλαβαίνετε;

»Και όλοι αγαπιόμασταν μεταξύ μας. Μεγάλη εμπιστοσύνη… περάσαμε υπέροχα και δεν είχαμε ιδέα ότι θα γινόταν αυτό που έγινε».

Το 2024, ο Γκιρ αποκάλυψε επίσης ότι η σκηνή με το πιάνο στο Pretty Woman του ίδιου και της Ρόμπερτς αυτοσχεδιάστηκε μετά από μια συζήτηση με τον Μάρσαλ.

«Απλά άρχισα να παίζω κάτι κυκλοθυμικό»

«Έχω πολύ καιρό να το δω αυτό. Ήταν μια σέξι, σέξι σκηνή» είπε ο Γκιρ, σύμφωνα με το The Hollywood Reporter. «Αυτό δεν υπήρχε ποτέ στο σενάριο» παραδέχτηκε. «Δεν ξέραμε πώς θα το χρησιμοποιούσαμε αργότερα. Τελικά ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ταινίας».

Στην περιβόητη σκηνή, ο Έντουαρντ έπαιζε πιάνο στο ξενοδοχείο τους στη μέση της νύχτας, ενώ η Βίβιαν έμπαινε μέσα φορώντας ένα μπουρνούζι. Στη συνέχεια ζήτησε από το προσωπικό να τους αφήσει ήσυχους καθώς φιλιούνται στο πιάνο.

«Ο Γκάρι μου είπε: «Τι κάνεις αργά το βράδυ σε ένα ξενοδοχείο;». Και είπα, ‘Λοιπόν, συνήθως έχω τζετ λαγκ, τότε είναι η ώρα που βρίσκομαι σε ένα ξενοδοχείο. Οπότε είμαι ξύπνιος όλη τη νύχτα και συνήθως υπάρχει κάπου μια αίθουσα χορού ή ένα μπαρ, και βρίσκω ένα πιάνο και παίζω» αφηγήθηκε ο Γκιρ.

«Μου είπε: ‘Λοιπόν, ας κάνουμε κάτι με αυτό’». Αλίμονο… μετά ήρθε το χαμούρεμα μεταξύ του Έντουαρντ και της Βίβιαν. «Οπότε βασικά αυτοσχεδιάσαμε αυτή τη σκηνή και είπε: ‘Παίξε κάτι με διάθεση’» θυμήθηκε ο Γκιρ.

«Απλά άρχισα να παίζω κάτι κυκλοθυμικό που ήταν η εσωτερική ζωή αυτού του χαρακτήρα».

Δύσκολο να γυριστεί σήμερα το Pretty Woman

Αλλά όσο κι αν το καστ -στο οποίο συμμετείχαν επίσης η Laura San Giacomo και ο Héctor Elizondo- αγαπάει την κλασική καλτ ταινία τους, η Τζούλια Ρόμπερτς παραδέχτηκε ότι δεν πιστεύει ότι η ταινία θα γυριζόταν στη σημερινή εποχή.

«Έχουν αλλάξει πολλά στη βιομηχανία… Δεν νομίζω πραγματικά ότι θα μπορούσες να κάνεις αυτή την ταινία τώρα, σωστά;» δήλωσε η Ρόμπερτς στην εφημερίδα The Guardian το 2018.

«Τόσα πολλά πράγματα που θα μπορούσες να αλλάξει, αλλά δεν νομίζω ότι αυτές οι αλλαγές θα πρόσθεταν στη δυνατότητα της απόλαυσης. Πραγματικά δεν έχει να κάνει με το μέτρο του ταλέντου, έχει να κάνει με το μέτρο της καλής τύχης… να βρεθείς στο σωστό σημείο, τη σωστή στιγμή».

Θα λειτουργούσε τώρα; Ποιος το ξέρει!

Κανείς από τους συντελεστές δεν ήξερε ότι η ταινία δεκαετιών θα άντεχε στο χρόνο. «Είναι μια ταινία 30 ετών» δήλωσε η Ρόμπερτς στο Grazia το 2018.

«Νομίζω ότι όποτε ανατρέχεις στο παρελθόν για να φέρεις κάτι στο παρόν, θα υπάρχει πρόβλημα να γίνει η σύνδεση για διάφορους λόγους. Θα μπορούσαν να είναι πολιτικοί, πολιτιστικοί – θα μπορούσαν να είναι απλώς ρούχα με ημερομηνία λήξης – οπότε δεν νομίζω ότι είναι μια λογική μαρτυρία να αμφισβητείς το ερώτημα του τώρα, να το χρησιμοποιείς ως πρότυπο του ‘Θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό τώρα;’. Δεν έχουμε κανέναν τρόπο να το γνωρίζουμε αυτό».

*Με στοιχεία από nypost.com

Από την Έφη Αλεβίζου