Στη σύγχρονη ζωή, έπειτα και από την πανδημία COVID-19 που έφερε τα πάνω κάτω στον κόσμο, τα παιδιά τείνουν να εμφανίζουν περισσότερο άγχος και αυξημένα συμπτώματα κατάθλιψης. Τα επίπεδα έχουν εκτοξευθεί σε παγκόσμιο επίπεδο και οι γονείς ανησυχούν και αισθάνονται αβοήθητοι και μόνοι.
Διαβάστε επίσης: Συναισθηματική ανάπτυξη: Υποστηρίζουμε το παιδί σε κάθε στάδιο
Παιδιά και ο κόσμος σήμερα
Σήμερα, όλο και πιο πολλά παιδιά εκδηλώνουν συμπτώματα που σχετίζονται με την κατάθλιψη σε μικρές ηλικίες. Η ψυχική τους υγεία είναι κλονισμένη και αυτό δεν είναι και τόσο παράξενο, αφού έχουν γεννηθεί εν μέσω κλιματικής και κοινωνικής κρίσης, με συγκλονιστικά φαινόμενα και νέες προκλήσεις να τα ταράζουν σε καθημερινή βάση.
Τα κατακλύζει το άγχος για τον αβέβαιο κόσμο γύρω τους, ενώ παράλληλα -κατά την τόσο ευαίσθητη περίοδο της ανάπτυξής τους- δυσκολεύονται έτσι και αλλιώς με τα συναισθήματά τους, που δεν ξέρουν συχνά πώς να τα διαχειριστούν.
Ο φόβος για σύνδεση, η ντροπή για το σώμα ή τη διαφορετικότητά τους, η αγωνία για καλές επιδόσεις στο σχολείο, η ανάγκη για αποδοχή από τους συνομήλικους και βέβαια από τους γονείς τους, τα γεμίζουν αρνητικές σκέψεις.
Παιδιά και γονέας, σχέση
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Children, στη μείωση της εσωτερίκευσης των συμπτωμάτων κατάθλιψης και άγχους από τα παιδιά συμβάλλουν σημαντικά οι θεραπείες και οι παρεμβάσεις που ενσωματώνουν και τους γονείς.
Οι ερευνητές ανέλυσαν πώς επέδρασε στα παιδιά ηλικίας 3 έως 11 ετών μία θεραπεία που είχε οικογενειακή προσέγγιση, με κύρια εστίαση στη σχέση γονέα-παιδιού. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτή η προσέγγιση είχε μεγάλη επίδραση στη μείωση της συχνότητας με την οποία τα παιδιά εσωτερίκευαν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης. Σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη, η ψυχολογική πίεση που βιώνουν παιδιά και γονείς παγκοσμίως ενισχύει την αναγκαιότητα αυτής της έρευνας.
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι παράγοντες του οικογενειακού περιβάλλοντος και της φροντίδας επηρεάζουν τη μετάδοση του άγχους και της κατάθλιψης, πράγμα που σημαίνει επίσης ότι η οικογένεια έχει τη δυναμική να επιφέρει αλλαγή και να υποστηρίξει τη ρύθμιση του συναισθήματος ενός παιδιού, τονίζουν οι μελετητές.
Συμπεράσματα
Ένα κρίσιμο στοιχείο της μελέτης ήταν το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης που ένιωσαν οι γονείς στο θεραπευτικό περιβάλλον. Ένας γονέας που συμμετείχε στη μελέτη είπε ότι μεταβλήθηκε ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνούσε με την οικογένειά του και τον έξω κόσμο, κάτι που επηρέασε και τον τρόπο επικοινωνίας του παιδιού του. Το παιδί με τη σειρά του είχε και αυτό μία παρόμοια αίσθηση ασφάλειας και ένιωσε ενθαρρυμένο να ανοιχτεί για τα δικά του συναισθήματα.
Όπως φαίνεται από τα συμπεράσματα της έρευνας, στην περίπτωση που εμπλέκεται ολόκληρο το οικογενειακό σύστημα στην ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, παρατηρούνται βελτιώσεις όχι μόνο στην ψυχική υγεία του παιδιού, αλλά και στην ψυχική υγεία των γονέων και στη λειτουργία ολόκληρης της οικογένειας.
Οι επιστήμονες είναι αισιόδοξοι ότι αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να επηρεάσουν το μέλλον της θεραπείας της κατάθλιψης και του άγχους, που αντιμετωπίζουν τα παιδιά. Σημειώνουν, συγκεκριμένα, πως ελπίζουν τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης να αποτελέσουν κίνητρο για μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή στο άμεσο μέλλον.