Τα τελευταία χρόνια, με τη χρήση των κινητών και των social media να έχει αυξηθεί υπερβολικά, πολλοί γονείς ανησυχούν για το πώς αυτό επηρεάζει τα παιδιά τους. Ο κοινωνικός ψυχολόγος Δρ Τζόναθαν Χάιντ, σε ένα από τα πιο πρόσφατα βιβλία του, Η Γενιά του Άγχους, εξηγεί πώς τα smartphones και τα κοινωνικά δίκτυα έχουν αλλάξει την παιδική ηλικία και την εφηβεία.

Πλέον, τα παιδιά περνούν περισσότερο χρόνο σε ψηφιακές πλατφόρμες παρά παίζοντας έξω ή βλέποντας τους φίλους τους από κοντά. Αυτό έχει αυξήσει τα ποσοστά άγχους, κατάθλιψης και μοναξιάς, ειδικά στα έφηβα κορίτσια.

Διαβάστε επίσης: Γιατί οι έφηβοι παίρνουν περισσότερα ρίσκα; Τι γίνεται στον εγκέφαλό τους

Γιατί τα παιδιά αισθάνονται πως δεν έχουν αξία;

Στα κοινωνικά δίκτυα, τα “likes” και οι κοινοποιήσεις δίνουν μια προσωρινή και επιφανειακή επιβεβαίωση. Όταν τα “likes” μειώνονται, τα παιδιά μπορεί να νιώσουν ότι δεν αξίζουν. Σα να πρέπει να αποδεικνύουν συνεχώς την αξία τους.

Επιπλέον, τα social προωθούν περισσότερο την κατανάλωση περιεχομένου παρά τη δημιουργία και τη συμμετοχή, με αποτέλεσμα τα παιδιά να νιώθουν ότι φαίνονται αλλά δεν ακούγονται, ότι δεν έχουν πραγματικό ρόλο.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Ο Δρ Χάιντ προτείνει αλλαγές, όπως το να περιορίσουμε τη χρήση κινητών πριν το λύκειο και να δημιουργήσουμε σχολεία χωρίς τηλέφωνα. Επίσης, τονίζει πόσο σημαντικό είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να νιώσουν ότι έχουν αξία μέσα από αληθινές σχέσεις με την οικογένεια, το σχολείο και την κοινότητα:

  • Οικογενειακές στιγμές χωρίς οθόνες: Φαγητό παρέα, βόλτες με το αυτοκίνητο ή κοινές δουλειές που δίνουν προτεραιότητα στην επικοινωνία.
  • Εστίαση στην προσπάθεια: Επαινούμε την προσπάθεια και την καλοσύνη, όχι μόνο τα επιτεύγματα.
  • Ενθάρρυνση εξωσχολικών δραστηριοτήτων: Αθλήματα, κλαμπ, ομάδες που βοηθούν τα παιδιά να νιώθουν ότι ανήκουν κάπου.
  • Συζητήσεις για τα συναισθήματα: Να μιλάμε με τα παιδιά μας για το πώς νιώθουν όταν χρησιμοποιούν τα social media — αν αισθάνονται συνδεδεμένα ή απομονωμένα.

Τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να προσφέρουν και θετικές εμπειρίες, όπως την υποστήριξη και την επικοινωνία με φίλους. Όμως, μέχρι να καταφέρουμε να τα κάνουμε χώρους που πραγματικά βοηθούν τα παιδιά να νιώσουν ότι έχουν αξία, πρέπει να επενδύσουμε περισσότερο στα offline μέρη όπου τα παιδιά μεγαλώνουν και κοινωνικοποιούνται.

Αυτή η νέα σχολική χρονιά είναι μια ευκαιρία να βάλουμε ξανά το αίσθημα της αξίας στο επίκεντρο της ζωής των παιδιών μας — με λιγότερες οθόνες και περισσότερη προσοχή, αγάπη και ουσιαστικές συνδέσεις.