Όσο περισσότερα παιχνίδια έχουν τα παιδιά, τόσο πιο χαρούμενα είναι; Όταν λαμβάνουν πολλά παιχνίδια, πιθανότατα θα έχετε παρατηρήσει πως τελικά καταλήγουν να παίζουν μόνο με ένα από αυτά. Μπορεί ακόμη και να μην ασχοληθούν με κανένα, προτιμώντας τα άδεια κουτιά τους.
Οι εμπειρίες και οι στιγμές που μοιράζεστε μαζί τους είναι αυτές που πραγματικά τα σημαδεύουν. Ευνοούν την ανάπτυξή τους, την προσωπική τους εξέλιξη, το συναισθηματικό δεσμό με την οικογένεια, τις κοινωνικές τους δεξιότητες και, φυσικά, είναι διασκεδαστικές για όλους.
Είναι προτιμότερο να υπάρχουν λιγότερα, αλλά πιο εκπαιδευτικά παιχνίδια που αναπτύσσουν τη φαντασία των παιδιών. Τα πολλά παιχνίδια καταλήγουν να κάνουν τα παιδιά υλιστικά. Άλλωστε, οφείλουμε να τους διδάξουμε την αξία των πραγμάτων και την προσπάθεια που απαιτείται για να τα αποκτήσουμε.
Οι εμπειρίες από την άλλη, μένουν για μια ζωή και δεν χρειάζεται να είναι εξεζητημένες ή να κοστίζουν πολλά χρήματα. Μια βόλτα στο πάρκο, ένα πικνίκ στην εξοχή, μια εκδρομή στη θάλασσα, ακόμα και το πέρα δώθε παρέα στο σχολείο ή το φαγητό σπίτι μαζί, είναι αρκετά.
Οι εμπειρίες προσφέρουν στα παιδιά μαθήματα που τα παιχνίδια δεν μπορούν. Ο χρόνος που περνούν οι γονείς με τα παιδιά τους είναι πιο πολύτιμος γι’ αυτά από οτιδήποτε άλλο.
Βέβαια, τα παιχνίδια βοηθούν στην ανάπτυξη της μάθησης και της φαντασίας. Το πρόβλημα προκύπτει όταν δεν βάζουμε όρια στις αγορές και πιστεύουμε πως η ευτυχία είναι ανάλογη του αριθμού των δώρων.
Η επιστήμη το επιβεβαιώνει: Τα παιχνίδια δεν φέρνουν την ευτυχία
Μελέτες έχουν δείξει ότι το να δίνουμε στα παιδιά πάρα πολλά παιχνίδια μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα — δηλαδή να είναι λιγότερο ευτυχισμένα.
Η ερευνήτρια ανάπτυξης της παιδικής ηλικίας, Clair Lerner, υποστηρίζει ότι όταν τα παιδιά έχουν πληθώρα παιχνιδιών, παίζουν λιγότερο. Πάρα πολλά παιχνίδια μπορούν να είναι αποσπαστικά για εκείνα, με αποτέλεσμα να χάνουν τη συγκέντρωση που χρειάζεται για να μάθουν από αυτά. Τα ευρήματα της Lerner επιβεβαιώνονται από τον Michael Malone, καθηγητή πρώιμης παιδικής εκπαίδευσης στο πανεπιστήμιο του Σινσινάτι. Η έρευνά του έδειξε ότι λιγότερα και καλύτερα παιχνίδια οδηγούν σε αυξημένη συνεργασία και μοίρασμα — πολύτιμες δεξιότητες για τη ζωή. Επιπλέον, τα πολλά παιχνίδια ενθαρρύνουν το πιο μοναχικό παιχνίδι και δημιουργούν μια αίσθηση μη παραγωγικής υπερφόρτωσης.
Σε άλλη μελέτη που έγινε σε 3.000 παιδιά ηλικίας από 3 έως 5 ετών στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ακαδημαϊκή επιτυχία των παιδιών εξαρτάται περισσότερο από το οικογενειακό περιβάλλον και τη συμμετοχή των γονέων, παρά από τα παιχνίδια ή τις ηλεκτρονικές συσκευές που έχουν.
Τα παιδιά που είχαν λιγότερα παιχνίδια και καθόλου ηλεκτρονικές συσκευές, αλλά γονείς που περνούσαν περισσότερο χρόνο μαζί τους, τα πήγαιναν καλύτερα στο σχολείο και σε πολλούς τομείς της κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης.
Ακόμη ένα σημαντικό εύρημα είναι το εξής: η ευγνωμοσύνη και η γενναιοδωρία φαίνεται να αυξάνονται όταν προσφέρονται εμπειρίες, όπως μαθήματα κολύμβησης ή οικογενειακές εκδρομές, αντί για αντικείμενα.
Συμπέρασμα; Η ευτυχία που πηγάζει από μια παιδική εμπειρία είναι πολύ πιο σημαντική από τη σύντομη χαρά των παιχνιδιών. Μην αγχώνεστε επομένως για τα παιχνίδια. Εστιάστε στο να δημιουργείτε αναμνήσεις.
