Τα μικρά παιδιά συχνά φαίνονται ακατανόητα στους γονείς και υπάρχει λόγος γι’ αυτό: δεν σκέφτονται λογικά. Κυριαρχούνται από τα συναισθήματα, ακόμη κι αν δεν μπορούν να τα εκφράσουν με λέξεις.
Όταν όμως δούμε τον κόσμο μέσα από τον συναισθηματικό φακό ενός παιδιού, αρχίζουν να βγάζουν νόημα. Αυτό που ονομάζουμε νοοτροπία του παιδιού είναι ο πυρήνας του τρόπου που λειτουργεί, βασισμένος στην εμπειρία του να είναι παιδί. Κατανοώντας τη, μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους πιο αποτελεσματικά στην καθημερινότητα.
Διαβάστε επίσης: Παιδί: Πώς θα ενισχύσουμε τη γλωσσική ανάπτυξή του μέσω του παιχνιδιού;
Ας δούμε τα 5 βασικά στοιχεία που διαμορφώνουν αυτό το mindset:
1. Η βασική τους ανάγκη: Η σύνδεση με τους γονείς
Το πιο σημαντικό για ένα παιδί είναι να νιώθει συνδεδεμένο με τους γονείς του. Όταν οι γονείς κατανοούν τα συναισθήματα του παιδιού και ανταποκρίνονται με τρόπο που το κάνει να αισθάνεται ασφαλές και αγαπητό το παιδί αναπτύσσεται ψυχικά και συναισθηματικά.
Η σύνδεση αυτή επεκτείνεται και στην επιθυμία του παιδιού να μιμηθεί τους γονείς, προσπαθώντας να γίνει «σαν κι αυτούς». Με αυτόν τον τρόπο νιώθει συναισθηματικά κοντά τους.
2. Νιώθουν «μικρά»
Τα παιδιά νιώθουν μικρά, χωρίς δύναμη στον κόσμο των ενηλίκων. Αυτό προκαλεί φόβο και εξάρτηση από την αγάπη των γονέων. Για να αντιμετωπίσουν την αίσθηση αυτή, συχνά προσπαθούν να αποκτήσουν έλεγχο, ώστε να νιώσουν «μεγάλα» και λιγότερο φοβισμένα.
Ο κόσμος είναι μεγάλος, γρήγορος και πολύπλοκος για ένα παιδί. Η υπερφόρτωση είναι έντονη και συχνά οδηγεί σε ξεσπάσματα, απομόνωση, έντονη εστίαση σε μία δραστηριότητα ή απόσυρση. Το πώς τα παιδιά αντιμετωπίζουν αυτά τα συναισθήματα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς οι γονείς τους ανταποκρίνονται και επικοινωνούν μαζί τους.
3. Ο κόσμος τους σε μαύρο και άσπρο
Τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να κατανοήσουν σύνθετες έννοιες και κάνουν γενικεύσεις για να προσπαθήσουν να καταλάβουν τον κόσμο. Ένα παιδί που δει έναν σκύλο να δαγκώνει μπορεί να θεωρήσει όλους τους σκύλους επικίνδυνους, επειδή δεν καταλαβαίνει ότι η συμπεριφορά του ζώου ήταν μεμονωμένη.
4. Η εγωκεντρική αντίληψη
Τα μικρά παιδιά τείνουν να βλέπουν τον κόσμο γύρω τους μέσα από τον εαυτό τους. Πιστεύουν ότι επηρεάζουν τα πάντα: αν βγήκε ήλιος, αν πεθαίνει ένα χρυσόψαρο ή αν οι γονείς χωρίζουν, όλα μπορεί να τα θεωρούν δική τους ευθύνη.
5. Η ντροπή
Κάθε φορά που διορθώνουμε τη συμπεριφορά ενός παιδιού, μπορεί να νιώσει ντροπή. Αυτή η αίσθηση μπορεί να επηρεάσει την αυτοεκτίμησή του, ειδικά όταν συνδέεται με την ανάγκη για σύνδεση με τους γονείς. Αν ένα παιδί νιώθει αποσυνδεδεμένο από τον γονέα, μπορεί να πιστέψει ότι δεν αξίζει την αγάπη του.
