Μερικοί γονείς πιστεύουν ότι όσο πιο αργά μείνει ξύπνιο το παιδί το βράδυ, τόσο πιο πολύ θα νυστάξει. Αυτό όμως δεν είναι όμως παρά ένας μύθος. Υπάρχουν σίγουρα το βράδυ χρονικά διαστήματα όπου τα παιδιά αρχίζουν να νυστάζουν. Όταν ξεπεραστούν όμως αυτά τα χρονικά διαστήματα, τα παιδιά είναι πάλι ξύπνια όπως και πριν.  Ξαγρυπνούν, βρίσκονται σε υπερένταση και πρέπει να περάσει κάποιο σεβαστό χρονικό διάστημα μέχρι να ξανανυστάξουν. Το παιδί θα αρχίσει να τρίβει τα μάτια του, θα είναι αφηρημένο, θα γκρινιάζει και θα χασμουριέται. Εκείνη είναι η καλύτερη στιγμή για να πάει για ύπνο.   Μεθοδικές κινήσεις για σίγουρη επιτυχία –  Αν θέλετε το παιδί σας να έχει κοιμηθεί π.χ. στις εννέα το βράδυ, καλό είναι να πάει στο δωμάτιό του το λίγο νωρίτερα, ώστε να ηρεμήσει και να χαλαρώσει. –  Ο μαξιλαροπόλεμος, το ανέμελο παιχνίδι, που διεγείρουν σωματικά το παιδί, καθώς και η παρακολούθηση της τηλεόρασης, καλό είναι να αποφεύγονται αυτή τη στιγμή.  –  Θα πρέπει να έχει πάρει ήδη το βραδινό του γεύμα τουλάχιστον μία ώρα πριν, μιας και το στομάχι αρχίζει τη διαδικασία της πέψης είκοσι λεπτά μετά την πρόσληψη. –  Αν δεν έχετε ήδη καθιερώσει ένα βραδινό «τελετουργικό», καιρός είναι να το κάνετε. Ένα τέτοιο «τελετουργικό» θα μπορούσε να έχει την εξής μορφή: Ήρεμο παιχνίδι μαζί με το παιδί σας, πλύσιμο, φόρεμα της πυτζάμας, πλύσιμο δοντιών, παραμυθάκι και… γρήγορα στο κρεβατάκι του. –  Το τελευταίο τέταρτο πριν το πάρει ο ύπνος, το παιδί σας συνήθως βρίσκεται ξαπλωμένο στο κρεβατάκι του και να είναι κουκουλωμένο με την κουβέρτα του. Καλό είναι αυτή τη στιγμή να κάθεστε δίπλα του, να το νανουρίζετε, να λέτε μαζί την προσευχή, να του κουρδίζετε κάποιο μουσικό κουτί που ίσως θα βρίσκεται δίπλα του, να συζητάτε μαζί του τις εμπειρίες της ημέρας και φυσικά να είστε σίγουροι ότι έχει δίπλα του το «νάνι» του.  –  Το παιδί χρειάζεται ένα τέταρτο της ώρας ξαπλωμένο στο κρεβατάκι του προκειμένου να μπορέσει να χαλαρώσει και να αποκοιμηθεί από μόνο του. Για να αποκοιμιέται πιο εύκολα, καλό είναι να αφήνετε ανοιχτή το βράδυ μια μικρή λάμπα. Έτσι, θα μπορεί να προσανατολίζεται πιο εύκολα μέσα στο σκοτάδι του δωματίου του και επιπλέον, αυτό το μικρό φωτάκι θα διώχνει το φόβο που πιθανόν να του προκαλεί το σκοτάδι όταν ξυπνάει μέσα στη νύχτα. Έτσι, θα αναγνωρίζει αμέσως το οικείο σ’ αυτό περιβάλλον του δωματίου του, θα ηρεμεί και θα αποκοιμιέται ξανά.   Ο φόβος του αποχωρισμού «Μπαμπά, τραγούδησέ μου ένα τραγουδάκι ακόμα…», «Μαμά, μείνε λίγο ακόμα…». Αν το παιδί σας προσπαθεί να τρενάρει την ώρα που θα πέσει για ύπνο, αυτό συχνά οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπορεί να σας αποχωριστεί το βράδυ. Αυτός ο φόβος του αποχωρισμού μπορεί να αντιμετωπιστεί δραστικά, αν κατά τη διάρκεια της ημέρας: –  Αφιερώνετε περισσότερο χρόνο για χάδια και εναγκαλισμούς με το παιδί σας, ώστε να μη σας αναζητά το βράδυ. –  Να είστε πάντα κοντά του, χωρίς όμως να δείχνετε διαθέσιμοι ανά πάσα στιγμή. Για παράδειγμα μη διακόπτετε κάθε συζήτηση που τυχόν κάνετε, επειδή το παιδί προσπαθεί να σας αποσπάσει την προσοχή. Δεν βλάπτει πού και πού να περιμένει και λίγο. –  Το εξασκείτε στον αποχωρισμό. Έτσι, το παιδί σας θα αρχίσει σιγά-σιγά να εξοικειώνεται με το γεγονός ότι θα φεύγετε και θα ξανάρχεστε.    Με την συνεργασία της κας Αναστασίας Φρόντζου – Χρηστίδη (ειδική σύμβουλος σχέσεων παιδιού και οικογένειας)