Η μητρότητα είναι ένα από τα πιο ουσιαστικά πράγματα που μπορεί να βιώσει μια γυναίκα σε όλη της τη ζωή. Ποτέ, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι και μία αρκετά εξαντλητική υπόθεση, που απαιτεί τη διαρκή «ενεργό συμμετοχή» κάθε μαμάς. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μην την επιβαρύνουμε με άσκοπες κινήσεις εντυπωσιασμού. Γι’ αυτό, ας αποφεύγουμε να γινόμαστε εριστικοί με φράσεις όπως:    

1. «Δείχνεις κουρασμένη!»

Αυτή η κουβέντα ίσως και να είναι η χειρότερη από όλες. Τίποτα καλό δεν βγαίνει λέγοντάς την. Δεν είναι ευχάριστο να αισθάνεσαι πτώμα – πολύ περισσότερο όταν σου το επιβεβαιώνουν κιόλας! Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να διαγράψουμε μία και καλή τέτοιες φράσεις από το… σκληρό μας δίσκο (εκτός αν θέλετε να τις χρησιμοποιείτε για την κουτσομπόλα γειτόνισσα που δεν χάνει ευκαιρία να σας σχολιάσει). 2. «Εργάζεσαι κάπου;»

Είτε μια μαμά πληρώνεται από κάποιον εργοδότη είτε όχι, αυτή η ερώτηση είναι άτοπη. Όλες οι μαμάδες «δουλεύουν» – πρωινή βάρδια, απογευματινή βάρδια, βραδινή βάρδια, και υπερωρίες. Μαγειρεύουμε, πλένουμε, καθαρίζουμε, ντύνουμε, οδηγούμε, επισκευάζουμε, «ακούμε». Ούτε μας κολλάνε ένσημα ούτε έχουμε ιατρική περίθαλψη, παρόλο που έχουμε και τα τυχερά του… επαγγέλματος, όπως είναι οι αγκαλιές και τα φιλιά! Αλλά θα σας παρακαλούσα να μη με ρωτάτε αν εργάζομαι. Το κάνω: 24 ώρες το 24ωρο, για 365 μέρες το χρόνο.

3. «Είσαι σαν εκείνες τις μαμάδες…»

Πάρα πολύ ενοχλητική κουβέντα, ειδικά όταν την ξεστομίζουν γυναίκες που: α) Είναι μικρότερες σε ηλικία και β) Έχουν μικρότερη λεκάνη από εμένα – αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω!

4. «Ποπό! Τρέχεις και δεν φτάνεις, ε;»

Εννοείς ότι έχω πολλά παιδιά; Ή ότι δείχνω να μην τα βγάζω πέρα; Ή ότι τα παιδιά μου είναι κακότροπα και δεν τα έχω μεγαλώσει σωστά; Όπως και να ‘χει, αυτή η δήλωση δεν βοηθάει σε τίποτα.

5. «Αυτό το φόρεμα σε κολακεύει πολύ»

Το να λες σε κάποιον ότι το ρούχο του τον κολακεύει, συνήθως σημαίνει ότι «καλύπτει το όχι και τόσο καλλίγραμμο σώμα του». Μπορείς απλά να του πεις πόσο ωραίος δείχνει! Αυτό αρκεί.

6. «Αν αυτό ήταν δικό μου παιδί, θα…»

Ναι, μπορεί το παιδί μου να ξαπλώνει στη μέση του δρόμου κάνοντας διάφορα σχόλια. Αλλά, το να ακούω από έναν τυχαίο περαστικό να μου λέει κάτι τέτοιο, μπορεί να με κάνει να κάτσω κι εγώ κάτω μαζί με το παιδί μου και να φωνάζω. Γι’ αυτό, λοιπόν, προσπέρασέ το -κυριολεκτικά και μεταφορικά-, δώσε το καλό -για σένα- παράδειγμα, και όλοι θα είμαστε ευχαριστημένοι.

7. «Και τα δικά μου παιδιά πέρασαν μια φάση όπου η μύτη τους ήταν η αγαπημένη τους ασχολία!»

Ναι, είναι ντροπιαστικό να έχεις ένα παιδί που το δάχτυλό του είναι μονίμως μέσα στη μύτη του. Σου είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ότι δεν το βλέπεις, και κυρίως να μην το σχολιάσεις; Υποτίθεται ότι είσαι ενήλικος και γνωρίζεις!

8. «Πότε με το καλό;»

Εεε, για την ακρίβεια, δεν υπάρχει μωρό εδώ μέσα, παρά μόνο τα κιλά που άφησε αυτό το μωρό πίσω του, επειδή το έφερα στον κόσμο. Και με το να το σχολιάζεις, δεν συμβάλλεις στο να γίνουν τα πράγματα καλύτερα!

9. «Δεν θα άφηνα ποτέ το παιδί μου να φάει κάτι τέτοιο»

Ναι, οκ, το έχω υπόψη μου ότι κάποιες φορές επιτρέπω στο παιδί μου να φάει και κάτι που δεν είναι απόλυτα υγιεινό. Δεν νομίζω ότι πρόκειται για τόσο σοβαρό παράπτωμα που διώκεται από το νόμο. Θα ήταν προτιμότερο, λοιπόν, να κρατάς τις διατροφικές παρατηρήσεις σου για τον εαυτό σου!

10. «Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που φοράω ακόμα ρούχα εγκυμοσύνης!»

Νομίζω πως έχεις πει ήδη αρκετά! Άντε, γεια…