Τι… πάει λάθος με αυτά τα πασίγνωστα παιδικά τραγούδια;

Έρχεται μια στιγμή στη ζωή κάθε παιδιού που συνειδητοποιεί ότι το αγαπημένο μας «ήταν ένα μικρό καράβι», είναι στην πραγματικότητα μια χαριτωμένη ιστορία κανιβαλισμού. Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο. Υπάρχουν αμέτρητα παιδικά τραγούδια με εκπληκτικά αμφισβητήσιμους στίχους.

Τα περισσότερα υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό. Μερικές φορές μας πηγαίνουν εκατοντάδες χρόνια πίσω. Κυριολεκτικά. Είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε αυτά τα παιδικά τραγουδάκια όλο χαρά και νάζι;

Διαβάστε επίσης: Ενήλικα παιδιά: Τι κάνουμε που μπορεί να τα προσβάλει

Πάμε να τα δούμε καλύτερα:

Ένα μικρό καράβι

Γενιές και γενιές μεγαλώσαμε με αυτό το τραγούδι. Εδώ έχουμε την περιγραφή μιας ναυτικής τραγωδίας, ανάλαφρο και εντελώς παιδικό θέμα. Εκεί που το καράβι συνέχιζε την πορεία του ομαλά, τελειώσαν τα τρόφιμα. Καλά ως εδώ. Τι κάνουμε αν τελειώσουν τα τρόφιμα όμως; Είναι δύσκολο να παραγγείλουμε ντελίβερι από το καράβι.

«Kαι τότε ρίξανε τον κλήρο / να δούνε ποιος, ποιος / ποιος θα φαγωθεί / οε οε οε οε!». Αποφασίζουμε συλλογικά να σκοτώσουμε κάποιον από το πλήρωμα και να τον φάμε. Απλά και δημοκρατικά θα φάμε τον πιο νέο και αταξίδευτο. Μόνο που επειδή ήταν και μικρός, δεν έφτασε και η πείνα συνεχίστηκε.

Με τι κρητήριο θα διαλέξουμε τώρα; Ας χωριστούμε ανάλογα με το φύλο σε κορίτσια (πριγκίπισσες) και αγόρια (σκυλόψαρα). Δίκαιο ακούγεται. Το τραγούδι ξεχειλίζει από παραλογισμό, μάλλον από την πείνα.

Ένα λεπτό κρεμμύδι

Από που να το πιάσουμε; Από την Ελένη που της ψάχνουμε κατάλληλο γαμπρό να παντρευτεί; Από τον γέρο που αποφάσισαν πως είναι κατάλληλο προξενιό για την Ελένη; Από τον πρίγκιπα που τονέ θέλουμε και τον παρακαλούμε; Μετά μην απορείτε γιατί τα προσωπικά της Ελένης μεγαλώνοντας δεν πάνε κατ’ ευχήν.

Η μικρή Ελένη

Δεν ξέρω αν μιλάμε για την ίδια Ελένη, αλλά «H μικρή Eλένη / κάθεται και κλαίει / γιατί δεν την παίζουνε / οι φιλενάδες της». Ύστερα από απρόκλητη επίθεση εναντίον της μικρής Ελένης τα άλλα παιδιά την έχουν περικυκλώσει και την κοροϊδεύουν. Στη συνέχεια την εξαναγκάζουν να επιλέξει το επόμενο θύμα. Πώς να μην κλαίει με αυτά που της κάνετε; Ξεκάθαρο bullying.

Το τραμ

«Περνάει ένα τραµ / και µπαίνει µια χοντρή / και σπάει η µηχανή». Σαν να μην έφτανε αυτό, όταν αρνείται να πληρώσει την βλάβη, τα παιδιά την απειλούν για τη σωματική της ακαιρεότητα. Μια χαρακτηριστική περίπτωση χοντροφοβίας και body shaming.

Η καημένη η κυριά την ίδια ημέρα γλίτωσε από τρακάρισμα, σύλληψη, θάνατο σε ασανσέρ και κατέληξε λυπημένη σπίτι της. Πήγε να ζυγιστεί, έσπασε και η ζυγαριά, ολοκληρώνοντας το πακέτο των ατυχιών για εκείνη την ημέρα.

Ο μπαρμπα-Μπρίλιος

Ένα από τα πιο διάσημα παιδικά τραγούδια της εποχής μας. Προωθεί την αγάπη για τα ζώα και την οικολογία. Ένα γλυκύτατο άσμα που πραγματεύεται την αγάπη μεταξύ του μπαρμπα-Μπρίλιου και του γάλου που συνυπάρχουν αρμονικά. Για λίγο βέβαια.

Μετά εξελίσσεται σε μια σύγχρονη ιστορία εκδίκησης όπου η φύση νικάει τον άνθρωπο. Ο μπαρμπα-Μπρίλιος στην πραγματικότητα μεγάλωνε έναν αιμοδιψή γάλο που είχε σκοπό να καταστρέψει τον συμπαθή κύριο και την παιδική ηλικία όλων μας.

Το πουλάκι τσίου

Αδιαμφισβήτητα το «όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι» της σύγχρονης εποχής. Είναι πολύ ευχάριστο… μέχρι το μοιραίο δυστύχημα. Όλα πήγαιναν καλά. Ξαφνικά, «πλησιάζει κι ένα τρακτέρ, ένα πολύ μεγάλο τρακτέρ».

Σε μια στιγμή, «κάνει ΕΝΑ βρουμ – ΔΥΟ βρουμ – ΤΡΙΑ βρουμ. Το πουλάκι… Ω! Ω!». Τα χαρούμενα παιδάκια κοιτούν με δακρυσμένα και γουρλωμένα τα μάτια προσπαθώντας να καταλάβουν τι συνέβη πάνω εκεί που περνούσαν όλοι καλά. Κλάματα, παιδιά απαρηγόρητα, χαμός.

Τουλάχιστον στο «μια ωραία πεταλούδα», αφού «πέφτει κάτω και ψοφά», ανεσταίνεται στο τέλος και φέρνει την ανατροπή. Έχει μια νότα ελπίδας. «Το πουλάκι τσίου» είναι ένα απροκάλυπτο σπλάτερ.

Στου Μανώλη την ταβέρνα

Ο Μανόλης είναι ένας φιλήσυχος τύπος με ταβέρνα, παλεύει για το μεροκάματο. Κανείς δεν περίμενε την απροσδόκητη τροπή που παίρνει η κατάσταση. «Στου Mανόλη την ταβέρνα / έπεσε µια τουφεκιά». Τέλοσπάντων, η στραβή έγινε, χτυπήθηκε το βαρέλι, πάνε τα κρασιά.

Βέβαια αυτός και η Μανόλαινα αντί να τρέξουν να ξεφύγουν ή να καλέσουν την αστυνομία προσπαθούσαν να σώσουν τα κρασιά. Γιατί ο Μανόλης και η γυναίκα του ξέρουν. Έχουν βάλει σε σειρά τις προτεραιότητές τους.

Αχ κουνελάκι

«Αχ κουνελάκι, κουνελάκι / ξύλο που θα το φας / μέσα στο ξένο περιβολάκι / τρύπες γιατί τρυπάς». Δεν έκανε και κανένα έγκλημα πια. Φαντάζομαι θα υπάρχει και καλύτερη λύση από το ξύλο και την παραδειγματική τιμωρία. Άλλωστε είναι τόσο χαριτωμένο το κουνελάκι.

Κούνια μπέλα

«Κούνια μπέλα», ένα παιδάκι κάνει κούνια. «Έσπασε η κουτέλα», λογικά πέφτει και σπάει το κεφάλι του. Τώρα αρχίζει και γίνεται ανατριχιαστικό. «Βγήκε μια κοπέλα που’ τρωγε σταφύλια», μέσα από το σπασμένο και γεμάτο αίματα κεφάλι του παιδιού βγήκε μια κοπέλα, η οποία μάλιστα για κάποιο λόγο έτρωγε ατάραχη σταφύλια; Τι θέλει να πει ο ποιητής;