Θυμάστε που μας έλεγαν οι γονείς μας να επιλέγουμε τους φίλους μας με σύνεση; Τώρα υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι πρέπει να προειδοποιήσουμε κι εμείς τα δικά μας παιδιά, γιατί αυτό μπορεί να βοηθήσει την υγεία τους.

Νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Social Psychological and Personality Science, δείχνει ότι οι άνθρωποι με θετικές εμπειρίες στις στενές τους φιλικές σχέσεις έχουν καλύτερη σωματική υγεία.

Προηγούμενες έρευνες έχουν επικεντρωθεί στο πώς η σύγκρουση ή η ικανοποίηση από τις σχέσεις μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα άγχους και την αρτηριακή πίεση.

Διαβάστε επίσης: Αδέλφια: Πώς ωριμάζουν μέσα από τις συγκρούσεις

Αυτή τη φορά, οι ερευνητές εξέτασαν πώς κάθε είδος σχέσης, καλή ή κακή, επηρεάζει την υγεία ενός ατόμου μέρα με τη μέρα.

Τελικά, βρήκαν ότι τα σκαμπανευάσματα που έχουμε στις σχέσεις με τους φίλους μας, μπορούν να αυξήσουν το στρες, τον καρδιακό ρυθμό και την πίεσή μας.

Εξηγήσετε στο παιδί σας την έννοια του «καλού φίλου»

Ο καλός φίλος είναι ένας άνθρωπος που μας αγαπά, μας σέβεται, μας στηρίζει στις δύσκολες στιγμές, χαίρεται με τη χαρά μας και μπορούμε να τον εμπιστευτούμε.

Τα λόγια βέβαια από μόνα τους, δεν αρκούν. Συνήθως τα παιδιά δεν κάνουν αυτό που τους λέμε, αλλά αυτό που βλέπουν να κάνουμε εμείς.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό λοιπόν να περιβάλλεστε κι εσείς οι ίδιοι από τους ανθρώπους εκείνους που θα θέλατε και τα παιδιά σας να συναναστρέφονται.

Τα παιδιά παρατηρούν τις δικές σας σχέσεις και επομένως τον «υγιή» και στοργικό τρόπο με τον οποίο εσείς και οι φίλοι σας σχετίζεστε.

Το ζωντανό παράδειγμα είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε τα παιδιά να κατορθώσουν να κατανοήσουν την αξία της πραγματικής φιλίας.

Μην «υποτιμάτε» τη δύναμη των λόγων και της συμπεριφοράς σας απέναντι στο παιδί.

Το πρώτο κοινωνικό περιβάλλον ενός παιδιού είναι η οικογένεια και μέσα σε αυτήν, διαμορφώνει την δική του «ταυτότητα» και μια συγκεκριμένη ιδέα για την προσωπική του «αξία» και το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Ως εκ τούτου, συμπεριφορικά, το παιδί συνήθως αναμένει από τους άλλους, εκείνο που «έλαβε» από το «σπίτι» του.

Όταν λοιπόν τα παιδιά γίνονται αποδέκτες στοργής, αποδοχής και σεβασμού, μεγαλώνουν γνωρίζοντας ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά τους αξίζει και κατ’ επέκταση, αυτή τη συμπεριφορά «διεκδικούν», σε όλους τους τομείς της ζωής τους.