Από την απόλυτη ευτυχία μέχρι το φόβο, την ανησυχία και την απογοήτευση, το να μεγαλώνεις ένα παιδί σημαίνει να βιώνεις συναισθήματα που δεν έχεις ξανανιώσει.

Μπροστά στα τακτικά τους συναισθηματικά ξεσπάσματα, ως γονείς πώς έχει νόημα να αντιδράσουμε ανεξάρτητα από το πώς εμείς αισθανόμαστε εκείνη τη στιγμή;

Διαβάστε επίσης: Παιδιά: Πώς θα αποκτήσουν κίνητρο για το σχολείο;

Η κίνηση «κλειδί» μπροστά στα ξεσπάσματα του παιδιού

Όταν το παιδί χάνει την ψυχραιμία του, είναι ανώφελο να την χάσουμε κι εμείς.

Η δική μας βέβαια αυτορρύθμιση είναι κάτι εύκολο να ειπωθεί μα δύσκολο να γίνει. Αλλά όσο πιο συχνά καταφέρνουμε να διατηρούμε τις αντιδράσεις μας σε ένα ήπιο επίπεδο, τόσο πιο αποτελεσματικά μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να επανέλθει.

Τα «εύκολα» ξεσπάσματα των παιδιών

Η συναισθηματική ρύθμιση αναπτύσσεται στα παιδιά όπως και η ομιλία.

Με την πάροδο του χρόνου, ο εγκέφαλος εξελίσσεται και ωριμάζει και αναπτύσσει σταδιακά τα κυκλώματα που διαχειρίζονται τις συναισθηματικές αποκρίσεις πιο αποτελεσματικά. Τα έντονα συναισθήματα, η «εύκολη» απογοήτευση, τα προβλήματα ηρεμίας, είναι όλα μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης των παιδιών.

Αυτά τα κυκλώματα ρύθμισης της διάθεσης συνεχίζουν να ωριμάζουν και να εξελίσσονται καθόλη τη διάρκεια της εφηβείας.

Η «δουλειά» μας λοιπόν είναι να είμαστε το καλό παράδειγμα για εκείνα όσο επεξεργάζονται όσα νιώθουν.

Φορέστε πρώτα τη δική σας μάσκα οξυγόνου…

Εάν δεν έχετε αρκετό οξυγόνο, δεν θα μπορείτε να σκεφτείτε καθαρά για να βοηθήσετε το παιδί που «ξεσπά».

Όταν είμαστε θυμωμένοι ή απογοητευμένοι, ο εγκέφαλος στέλνει σήματα «πάλης ή φυγής» στο σώμα μας με συμπτώματα όπως αύξηση του καρδιακού μας παλμού.

Ο σύντομος έλεγχος του σφυγμού σας όταν αισθάνεστε θυμό χρησιμεύει ως αποφόρτιση.

Πρέπει πρώτα να διαχειριστείτε εσάς και ύστερα να προχωρήσετε στο παιδί σας.

Άλλες φυσιολογικές αποκρίσεις στα έντονα συναισθήματα περιλαμβάνουν μυϊκή ένταση και σύντομη αναπνοή.

Εκείνη τη στιγμή μπορείτε να επιβραδύνετε την αναπνοή σας και να προσπαθήσετε να χαλαρώσετε τους μύες του προσώπου σας. Η διακοπή αυτών των αυτόματων φυσικών αποκρίσεων μπορεί να συμβάλει στην αποκλιμάκωση.

Θυμηθείτε ότι παρόμοιες αποκρίσεις βιώνει τη στιγμή της έντασης και το παιδί σας επομένως οτιδήποτε κάνετε που αναστατώνει ακόμα περισσότερο το νευρικό του σύστημα, θα καταστήσει ακόμα πιο δύσκολο το να ηρεμήσει.

Η επαναρρύθμιση είναι μια ομαδική προσπάθεια

Εάν δυσκολεύεστε συνεχώς να ηρεμήσετε πρώτα εσείς, μη διστάσετε να αναζητήσετε υποστήριξη. Ίσως μιλώντας με άλλους γονείς και φίλους να παίρνατε τη βοήθεια που χρειάζεστε.

Σκεφτείτε επίσης τις δικές σας ανάγκες. Αν είστε εξαντλημένοι ή πεινασμένοι είναι δύσκολο να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας. Μπορεί πάλι να είστε αντιμέτωποι με υπέρμετρο άγχος και να έχετε την ανάγκη να απευθυνθείτε σε ειδικό.

Είναι σημαντικό να ζητάτε βοήθεια όταν αισθάνεστε πως την χρειάζεστε. Η αυτοσυμπόνια, η σύνδεση και η επικοινωνία είναι σημαντικοί παράγοντες κατά την ανατροφή των παιδιών και η αυτορρύθμιση όταν το παιδί σας σας απογοητεύει είναι μια από τις πιο ισχυρές γονικές δεξιότητες που μπορείτε να καλλιεργήσετε.

Μπορεί να μην τα καταφέρνετε κάθε φορά, αλλά το να «εργάζεστε» πάνω σε αυτήν τη δεξιότητα, μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε οι συννεφιασμένες στιγμές να εξελίσσονται σε καταιγίδες…