Μοναξιά στο γάμο: «Τρυπώνει» σιωπηλά- Πώς ξεπερνιέται;

Η μοναξιά στο γάμο είναι πραγματική αλλά όχι αναπόφευκτη.

Ακόμα και στις πιο αγαπημένες και αφοσιωμένες σχέσεις, η μοναξιά μπορεί να εισχωρήσει αθόρυβα. Μοιράζεστε το ίδιο σπίτι, τις ίδιες ρουτίνες, μια βαθιά αγάπη ο ένας για τον άλλο, αλλά έρχεται κάποια στιγμή που νιώθετε αποξενωμένοι συναισθηματικά. Οι αιτίες ποικίλουν, από το άγχος της καθημερινότητας και τα ανείπωτα παράπονα, μέχρι την φυσική φθορά του χρόνου. Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα δημοσιευμένη στο Journal of Sex & Marital Therapy, υπάρχουν δύο πρακτικές που μπορούν να μετριάσουν σημαντικά αυτή τη φθορά.

Ευγνωμοσύνη και συγχώρεση: Το αντίδοτο στη μοναξιά

Η έρευνα ανέλυσε δεδομένα για 1.614 νεόνυμφα ζευγάρια, εξετάζοντας τη μοναξιά, την ικανότητα συγχώρεσης, την έκφραση ευγνωμοσύνης και τη συνολική ικανοποίηση από το γάμο. Τα αποτελέσματα ήταν ξεκάθαρα: η μοναξιά σχετιζόταν με χαμηλότερη ικανοποίηση στο γάμο και για τους δύο συζύγους.

Ωστόσο, όταν οι σύντροφοι ασκούσαν ενεργά την ευγνωμοσύνη και τη συγχώρεση, η αρνητική επίδραση της μοναξιάς μειωνόταν σημαντικά. Εντυπωσιακό είναι ότι όταν οι άνδρες συγχωρούσαν πιο συχνά, αυτό είχε θετική επίδραση και στη σύζυγό τους, ακόμα κι αν οι ίδιοι ένιωθαν μοναξιά. Αυτό δείχνει ότι η συγχώρεση δεν ωφελεί μόνο εκείνον που τη δίνει· το θετικό της αποτέλεσμα διαχέεται σε όλη τη σχέση.

Όπως εξηγεί η Δρ Σέλομ Λέβιτ, επικεφαλής της μελέτης:

«Η μοναξιά είναι πραγματική, αλλά δεν είμαστε απλά θύματά της. Μπορούμε να έχουμε ενεργό ρόλο στην ευημερία μας, καλλιεργώντας λίγη περισσότερη ευγνωμοσύνη και συγχώρεση προς τον εαυτό μας και τον/την σύντροφό μας.»

Πώς να καλλιεργήσετε την ευγνωμοσύνη στο γάμο

Η ευγνωμοσύνη δεν είναι απλώς ένα “ευχαριστώ”. Είναι η βαθιά συνειδητοποίηση της αξίας του άλλου, ακόμα και στις πιο απλές στιγμές.

Συχνά, τα ζευγάρια σε μακροχρόνιες σχέσεις ασυναίσθητα πέφτουν σε έναν φαύλο κύκλο θεωρώντας ο ένας τον άλλον δεδομένο. Οι μεγάλες χειρονομίες εκτιμώνται, αλλά οι μικρές πράξεις καλοσύνης που κρατούν το γάμο ζωντανό μπορεί να περάσουν απαρατήρητες.

Ο καφές που είναι έτοιμος το πρωί χωρίς να το ζητήσετε· το «πώς ήταν η μέρα σου;» ή το «πες μου περισσότερα» μετά τη δουλειά· το φλερτ ή τα αστεία memes που σας στέλνει· τα βάζα που ανοίγει για εσάς· τα μεσημεριανά που σας ετοιμάζει· οι βόλτες με τα παιδιά που σας αφήνουν λίγο χρόνο για εσάς… Μιλάμε συχνά για αυτά τα «μικρά πράγματα» που έχουν σημασία, αλλά ξεχνάμε να τα αναγνωρίσουμε όπως τους αξίζει.

Η συνειδητή προσπάθεια να παρατηρούμε και να εκτιμούμε αυτές τις μικρές δηλώσεις αγάπης μπορεί να κάνει θαύματα για να κρατήσει τη σύνδεση ζωντανή. Δείτε πώς να ξεκινήσετε:

• Μην περιορίζετε τα λόγια σας. Όχι άλλες γενικές ευχαριστίες. Η αυθεντική ευγνωμοσύνη απαιτεί συγκεκριμένες λέξεις, όπως: «Ευχαριστώ που έφτιαξες τον καφέ μου σήμερα το πρωί» ή «Μου άρεσε το πόσο υπομονετικός/ή ήσουν απόψε με τα παιδιά. Ξέρω ότι δεν ήταν εύκολο.»
• Ψάξτε για τα καλά. Όταν τα πράγματα δεν είναι τέλεια, που, κακά τα ψέματα πολλές φορές δεν είναι, η ευγνωμοσύνη σας βοηθά να αλλάξετε οπτική. Αντί να επικεντρώνεστε σε ό,τι δεν έκανε ο/η σύζυγός σας, βρείτε κάτι που έκανε και αναγνωρίστε το.
• Δείξτε ευγνωμοσύνη και στον εαυτό σας. Δώστε λίγο χρόνο να αναγνωρίσετε τι προσφέρετε εσείς στη σχέση: την καλοσύνη, το χιούμορ σας, την ικανότητά σας να κρατάτε τα πράγματα σε τάξη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μοναξιά πηγάζει από μέσα μας, από τη μη αναγνώριση της δικής μας αξίας, και όχι απαραίτητα από όσα κάνει ή δεν κάνει ο/η σύντροφός μας.

 Η πρακτική της συγχώρεσης

Όπως και η ευγνωμοσύνη, έτσι και η συγχώρεση συχνά παρερμηνεύεται. Συγχώρεση δεν σημαίνει απαραίτητα λήθη· το να θάβεις τα προβλήματα και να προσποιείσαι ότι δεν συνέβησαν δεν είναι συγχώρεση. Αντιθέτως, συγχωρώ σημαίνει αφήνω πίσω, απελευθερώνω τη δυσαρέσκεια ώστε να μην επιβαρύνει εμένα ή τη σχέση μου. Και όπως η ευγνωμοσύνη, έτσι κι αυτή η πρακτική ωφελεί και τους δύο συντρόφους.

• Δώστε το πλεονέκτημα της αμφιβολίας. Αντί να βλέπετε τα λάθη σαν απόδειξη ότι ο/η σύντροφός σας δεν νοιάζεται, προσπαθήστε να τα δείτε με κατανόηση. Ίσως ήταν πιεσμένος/η, αφηρημένος/η ή δεν κατάλαβε το πόσο σας επηρέασε η πράξη του. Αυτό δεν δικαιολογεί τις πληγές, αλλά σίγουρα κάνει ευκολότερη την πρόοδο.
• Συγχωρείστε πρώτα τα μικρά. Δεν χρειάζεται κάθε ενόχληση να καταλήγει σε καβγά. Αν ξέχασε να βγάλει τα σκουπίδια, άφησε τις κάλτσες στο πάτωμα ή ήταν απότομος/η μετά από μια δύσκολη μέρα, ρωτήστε τον εαυτό σας: Αξίζει να κρατήσω κακία ή μπορώ να το αφήσω να περάσει; Στις περισσότερες περιπτώσεις, η απάντηση είναι “ναι, μπορώ.”
• Αφήστε τις πράξεις να μιλήσουν. Κάποιες φορές, η ενεργή έκφραση συγχώρεσης είναι πιο δυνατή από τα λόγια. Ένα καθησυχαστικό άγγιγμα, μια στοργική πράξη ή απλώς το να προσπεράσετε ένα λάθος χωρίς να το ανασύρετε ξανά είναι ίσως ο πιο ουσιαστικός τρόπος να δείξετε στον/στην σύζυγό σας ότι επιλέγετε εκείνον/η αντί για τη δυσαρέσκεια.

Και πάλι, η συγχώρεση δεν προορίζεται μόνο για τον/την σύντροφό σας. Η άφεση που τόσο εύκολα προσφέρετε στους άλλους, είναι κάτι που αξίζετε και εσείς. Πολύ συχνά, επιβάλλουμε στον εαυτό μας εξωπραγματικά υψηλά πρότυπα, κατηγορούμε τον εαυτό μας για κάθε λάθος. Αλλά, όπως και ο/η σύζυγός σας, έτσι κι εσείς είστε απλώς άνθρωπος. Αν τοποθετήσετε τον εαυτό σας ή τον/την σύντροφό σας σε ένα απλησίαστο βάθρο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα νιώσετε μόνοι εκεί πάνω, χωρίς κάποιο τρόπο να πλησιάσετε ο ένας τον άλλον.

Συμπερασματικά, η μοναξιά στον γάμο μπορεί να είναι συνηθισμένη, αλλά είναι στο χέρι μας να μην είναι μόνιμη. Μέσα από την καθημερινή πρακτική της ευγνωμοσύνης και της συγχώρεσης, μπορείτε να δημιουργήσετε έναν χώρο ζεστασιάς, κατανόησης και επανασύνδεσης. Ο γάμος δεν χτίζεται μόνο στις μεγάλες στιγμές αλλά κυρίως στις μικρές, που γεμίζουν την κάθε μέρα.