Ακόμη και ο καλύτερος μπαμπάς μπορεί να δώσει κάποια συμβουλή που να μην είναι χρήσιμη. Όλοι έχουμε πει ένα «είσαι μια χαρά, δεν έχεις τίποτα» αντί για συμπόνια και παρηγοριά σε ένα παιδί που κλαίει επειδή έσπασε το αγαπημένο του παιχνίδι ή μια μπάλα τον χτύπησε με δύναμη.
Άθελά μας τέτοιες συμβουλές μπορεί να συμβάλλουν στο να μεγαλώνουμε αγόρια που κλείνονται στον εαυτό τους. Γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί σε θυμό και απομόνωση, καθώς και σε καταστροφικές συμπεριφορές.
Το κλειδί για να μεγαλώσουμε παιδιά που είναι κοινωνικά και συναισθηματικά συνειδητοποιημένα είναι να κάνουμε μια σκόπιμη προσπάθεια να δίνουμε καλύτερες συμβουλές.
Διαβάστε επίσης: Παιδιά: 6 πράγματα που πρέπει να τους λέμε όσο πιο συχνά μπορούμε
Από πού να ξεκινήσετε; Ακολουθούν μερικές απλές φράσεις που όλοι οι πατεράδες πρέπει να λένε στους γιους τους πιο συχνά:
1. «Έχω αποτύχει ένα εκατομμύρια φορές»
Για ένα παιδί, είναι εύκολο να πιστεύει ότι ο μπαμπάς δεν κάνει ποτέ τίποτα λάθος. Ένα νεαρό αγόρι πρέπει να γνωρίζει από μικρή ηλικία ότι ο πατέρας του έχει αποτύχει διπλάσιες φορές από όσες έχει πετύχει, σε εκατοντάδες διαφορετικά εγχειρήματα.
Το παιδί μαθαίνει από τις ανθρώπινες αντιδράσεις σας. Ο τρόπος που χάνουμε την ψυχραιμία μας. Ο τρόπος που φοβόμαστε. Ο τρόπος που είμαστε ερωτευμένοι με τους συντρόφους μας. Όλη αυτή η ανθρώπινη υπόσταση απομυθοποιεί τον ρόλο του αλάνθαστου προτύπου.
2. «Πρέπει πρώτα να κάνεις τον εαυτό σου ευτυχισμένο πριν κάνεις τους άλλους»
Ένα παιδί πρέπει να μάθει από νωρίς ότι πρέπει να ασκεί αυτοφροντίδα. Άλλωστε, αν δεν ξέρουμε τι σημαίνει να αγαπάμε τον εαυτό μας, να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, να τον αποδεχόμαστε και να τον υπερασπιζόμαστε, πώς θα το κάνουμε αυτό για οποιονδήποτε άλλον;
3. «Να φέρεσαι στους ανθρώπους όπως θέλεις να σου φέρονται»
Το να διδάξετε στο γιο σας να φέρεται στους ανθρώπους όπως θα ήθελε να του φέρονται, δεν λειτουργεί μόνο για τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Μπορεί να μεταφερθεί στο σχολείο και στα ομαδικά αθλήματα.
4. «Μην κατηγορείς πάντα τον εαυτό σου»
Τα μικρά παιδιά θεωρούν ότι ο κόσμος είναι δίκαιος, το καλό νικάει το κακό και οτιδήποτε συμβαίνει και διαταράσσει αυτές τις ιδέες είναι επειδή έκανε κάτι λάθος.
Δεν έχουμε πραγματικά γνωστικά πλαίσια για την κατανόηση ορισμένων συμπεριφορών. Ορισμένα πράγματα είναι ακατανόητα. Ιδιαίτερα όταν είμαστε νέοι. Αυτό είναι το δύσκολο με τις τραυματικές εμπειρίες. Δεν το καταλαβαίνουμε πραγματικά, οπότε η πρώτη μας αντίδραση είναι «καλά, αυτό πρέπει να είναι δικό μου λάθος.
Ο πατέρας πρέπει να πει στο γιο του ότι όποτε συμβαίνει κάτι κακό, δεν φταίει πάντα ο ίδιος. Υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι παράγοντες που εμπλέκονται σε κάθε πράξη.
5. «Σε αγαπώ και σε καταλαβαίνω»
Η αγάπη πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό συναίσθημα. Πρέπει να είναι ουσιαστική. Πρέπει να βασίζεται στο: «Είμαι μαζί σου, σε καταλαβαίνω. Σε ξέρω πραγματικά και αποδέχομαι αυτό που είσαι ως το μοναδικό άτομο που είσαι».