Παιδιά: Μικρά μυστικά των έξυπνων γονιών…

Τι χαρακτηρίζει έναν γονιό έξυπνο; Πολλά πράγματα θα έλεγε κανείς. Σήμερα ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά βασικά από αυτά…

Κάθε γονιός διευκολύνεται σημαντικά στο να κατανοήσει τη συμπεριφορά του παιδιού του, εάν φροντίσει να μάθει μερικά πράγματα για το τι σημαίνει για ένα παιδί να είναι δύο, τεσσάρων, έξι ετών κτλ. Η σωστή ενημέρωση λοιπόν παίζει σημαντικό ρόλο καθώς επίσης και το να βρίσκεστε «κοντά» στο παιδί.

Παρακολουθήστε τα παιδιά των φίλων σας ή παιδιά στην παιδική χαρά και παρατηρήστε τη συμπεριφορά τους σε διαφορετικές περιστάσεις. Έτσι, θα έρθετε σε επαφή με μια μεγαλύτερη «γκάμα» συμπεριφορών που μπορείτε να περιμένετε από το δικό σας παιδί. Κι όποιος ξέρει τι να περιμένει, είναι λιγότερο πιθανό να απογοητευτεί και προετοιμάζεται ψυχολογικά καλύτερα για να αντιμετωπίσει πιθανές δυσκολίες.

Μερικές φορές, οι σχέσεις ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς είναι ανταγωνιστικές αφού η κάθε πλευρά προσπαθεί να επιβάλλει το δικό της. Στη «μάχη» αυτή, οι γονείς βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση, αφού είναι εκείνοι που ορίζουν τους κανόνες.

Το ιδανικό είναι να ορίζονται κάποιοι λογικοί και όχι υπερβολικά αυστηροί κανόνες, ενώ παράλληλα να διατηρείται ο σεβασμός στις επιθυμίες του παιδιού και στην έμφυτη τάση του για ανεξαρτησία. Όμως, αυτή η ισορροπία είναι δύσκολο να βρεθεί. Είναι χρήσιμο να έχετε κατά νου ότι οι κανόνες που θεσπίζετε έχουν στόχο να διδάξουν στο παιδί ποια είναι η αποδεκτή συμπεριφορά σε κάθε περίσταση, και όχι να το τιμωρήσουν όταν κάνει κάτι λάθος.

Η ενθάρρυνση και η επιβράβευση είναι πάντα οι πιο αποτελεσματικές μέθοδοι πειθαρχίας.

Οι γονείς που συνεχώς αμφισβητούν τις αποφάσεις τους και κριτικάρουν τις επιλογές τους, κάνουν συχνά το λάθος να αναζητούν λύσεις στις συμβουλές των άλλων, αντί να ανταποκριθούν σε αυτό που ζητάει το παιδί τους με τη συμπεριφορά του. Πώς μπορεί, όμως, να αποκτήσει ένας γονιός αυτοπεποίθηση;

Κατά κύριο λόγο, αυτό που πρέπει να κάνει είναι να αξιοποιήσει τη γνώση και την εμπειρία που διαθέτει. Θα πρέπει να γνωρίζει τον ίδιο του τον εαυτό, τα όριά του, τις αντοχές του και, ασφαλώς, το παιδί του. Επιπλέον, να αναγνωρίζει τις αδυναμίες του και να κατανοεί ότι είναι ανθρωπίνως αδύνατο να είναι τέλειος ως γονιός. Και, το κυριότερο, να είναι ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του.

Ακόμα και στο πιο φορτωμένο πρόγραμμα, θα υπάρχει σίγουρα ένας τρόπος να «στριμώξετε» μισή ή μία ώρα την ημέρα για να ασχοληθείτε επί της ουσίας με το παιδί.

Συζητήστε πώς πέρασε την ημέρα του, ρωτήστε το τι συνέβη στο σχολείο και αντί να επιπλήξετε το πιτσιρίκι σας επειδή ήταν άτακτο στην τάξη, προτιμήστε να σχολιάσετε μαζί του πώς αισθάνθηκε όταν το μάλωσε η δασκάλα. Μιλήστε του επίσης για τη δική σας μέρα, για το πώς μπορεί κι εσείς να πληγωθήκατε από τη στάση κάποιου συναδέλφου στο γραφείο, και πώς επιλέξατε να το αντιμετωπίσετε.

Η ουσία είναι να δημιουργήσετε ένα «κοινό σημείο», όπου θα μπορείτε να «συναντιέστε» με το παιδί και θα είναι όσο πιο αληθινό και ασφαλές γίνεται.

Κανείς δεν είπε ότι το να μεγαλώνεις ένα ή περισσότερα παιδιά είναι εύκολη υπόθεση, όμως και η εικόνα δύο εξαντλημένων και υπερβολικά αγχωμένων γονιών θα έπρεπε να ανήκει στις εξαιρέσεις και όχι σρτον κανόνα.

Αφιερώστε χρόνο στον εαυτό σας, ακόμα κι αν είναι τόσο λίγος, όσο π.χ. μία ώρα την εβδομάδα για να πιείτε έναν καφέ με μια φίλη ή είκοσι λεπτά κάθε βράδυ για να απολαύσετε ένα χαλαρωτικό αφρόλουτρο. Ζητήστε από το σύντροφό σας ή όποιο άλλο έμπιστο πρόσωπο διατίθεται να σας βοηθήσει, να αναλάβει για λίγο τα ηνία, ώστε να ασχοληθείτε με τις δικές σας ανάγκες. Κάτι ακόμα που θα σας βοηθήσει να νιώσετε καλύτερα είναι να διατηρήσετε τις κοινωνικές σας επαφές.

Μπορεί το «ιδανικό» παιδί που πιστεύατε μια μέρα να αποκτήσετε να ήταν ένα γλυκό και ήσυχο κοριτσάκι που φέρνει άριστους βαθμούς. Ανταυτού έχετε ένα υπερκινητικό αγοράκι που δεν στέκεται πουθενά και δεν είναι ο πρώτος μαθητής στην τάξη.

Δική σας δουλειά είναι να αγκαλιάσετε το παιδί για αυτό που πραγματικά είναι, χαρίζοντάς του ασφάλεια, αποδοχή και βέβαια πολλή αγάπη.