Ανεξάρτητα από το πόσο χρονών είναι, όταν ένα παιδί αισθάνεται αποκλεισμό, μπορεί να στιγματιστεί συναισθηματικά για μεγάλο χρονικό διάστημα εφόσον εμείς ως γονείς δεν ενεργήσουμε εγκαίρως και με τον σωστό τρόπο.

Τα παιδιά μεταξύ 3 και 6 ετών μπορεί να αποκλείσουν άλλα παιδιά στο σχολείο, το πάρκο, το πάρτι, την παιδική χαρά κ.λπ. για πολλούς λόγους:

  • Επειδή αισθάνονται ότι απειλούνται και πιστεύουν πως τα ίδια μπορεί να αποκλειστούν.
  • Για να μην «χαλάσει» το παιχνίδι τους από τον ερχομό ενός άλλου παιδιού.
  • Για την προστασία της φιλίας τους από πιθανούς «εισβολείς».
  • Επειδή θέλουν να έχουν τον έλεγχο του παιχνιδιού και να ηγούνται τα ίδια.

Διαβάστε επίσης: Παιδιά: Πώς νιώθουν όταν καβγαδίζουμε μπροστά τους;

Γιατί δεν πρέπει να θεωρούμε ασήμαντο τον αποκλεισμό

Υπάρχουν πολλοί γονείς που πιστεύουν ότι αυτή είναι απλώς μια φάση και θα περάσει. Άλλωστε, δεν αποτελεί μια ασυνήθιστη συμπεριφορά για τα μικρά παιδιά. Ωστόσο, είναι σημαντικό να παρέμβουν και να δώσουν στα παιδιά να καταλάβουν ποιες συμπεριφορές είναι κατάλληλες και ποιες όχι όσον αφορά την αλληλεπίδραση με τους συνομηλίκους τους.

Το να αποσπάσουμε την προσοχή του παιδιού και να το προτρέψουμε απλά να βρει άλλες παρέες, κανένα από τα δυο μέρη δεν θα μπορέσει να μάθει τον κατάλληλο τρόπο να διαχειρίζεται τέτοιου είδους καταστάσεις.

Τα παιδιά, ειδικά σε αυτές τις ηλικίες, έχουν ανάγκη από καθοδήγηση ώστε να μπορέσουν να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Χωρίς τη βοήθεια των ενηλίκων, είναι δύσκολο για εκείνα να επιλύσουν τις όποιες συγκρούσεις και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους με επιτυχία.

Πώς είναι ωφέλιμο να αντιδρούμε

Είναι σημαντικό αρχικά να ρωτήσετε το παιδί που αποκλείει ένα άλλο με τρόπο μη τιμωρητικό και μη επικριτικό γιατί δεν θέλει να παίξει μαζί του. Όταν ο λόγος του αποκλεισμού είναι ξεκάθαρος, τότε πρέπει να προτείνετε μια λύση που να εξισορροπεί τις ανάγκες τόσο του ενός όσο και του άλλου παιδιού.

Επιπλέον:

Προσφέρετε στο παιδί συναισθηματική επιβεβαίωση

Το παιδί είναι ήδη πληγωμένο επειδή το απέκλεισαν. Αν εσείς του δείχνετε πως δεν ενδιαφέρεστε για τα συναισθήματά του, θα το αναστατώσετε ακόμα περισσότερο. Το καλύτερο πράγμα που έχετε να κάνετε είναι να το ακούτε για όσο χρειάζεται.

Πείτε του ότι καταλαβαίνετε αυτό που νιώθει και ότι πρέπει να μάθει να το αποδέχεται. Όπως πολλές δυσάρεστες εμπειρίες στην παιδική ηλικία, το να μένει το παιδί «εκτός» μπορεί να είναι μια διδακτική στιγμή.

Μην το παίρνετε προσωπικά

Μερικές φορές, εμείς οι γονείς νιώθουμε την απόρριψη πιο έντονα από τα παιδιά μας. Προσπαθήστε να παραμείνετε ουδέτεροι και να μην εμπλέκετε τραύματα του παρελθόντος. Μπορεί να είναι πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις, αλλά είναι πολύ σημαντικό.

Η αντιπαράθεση με άλλους γονείς θα περιπλέξει άσκοπα τις σχέσεις του παιδιού με τους φίλους του – σχέσεις που πρέπει να μάθει το ίδιο να διαχειρίζεται.

Να θυμάστε: Το παιδί σας παίρνει τα κοινωνικά του ερεθίσματα από εσάς. Δεδομένου αυτού, θα πρέπει να διασφαλίσετε ότι η δική σας αντίδραση στον αποκλεισμό είναι πρότυπο ψυχραιμίας, λογικής και ανθεκτικότητας.