Τι είναι αυτό που τα παιδιά γνωρίζουν και οι μεγάλοι φαίνεται να έχουν ξεχάσει; Τα παιδιά έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση, είναι πιο θαρραλέα και απολαμβάνουν τη ζωή πολύ πιο έντονα απ’ ό,τι οι ενήλικες. Μερικές φορές, μάλιστα, νιώθουμε σαν να σπαταλάμε όλη μας τη ζωή προσπαθώντας απλά να επιστρέψουμε σ’ αυτό που ήμασταν στην παιδική μας ηλικία. Ας δούμε, λοιπόν, μερικά πράγματα που μπορούμε να μάθουμε από τα πιτσιρίκια μας (και τους νεότερους εαυτούς μας), προκειμένου να προσθέσουμε μερικές πινελιές αθωότητας και χαράς στον καμβά της ενήλικης ζωής μας…

1. Κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή

«Δεν είναι πολύ ωραίο να σκεφτόμαστε ότι αύριο είναι μια καινούργια μέρα, χωρίς καθόλου λάθη;» – L.M. Montgomery

Δεν ήταν εκπληκτικό πώς το τέλος κάθε μίας σχολικής μέρας ξεχωριστά φάνταζε πάντα τόσο τελειωτικό, τόσο απόλυτο; Και το διάστημα των διακοπών μεταξύ Ιουνίου-Σεπτεμβρίου έμοιαζε σαν αιωνιότητα; Είναι γιατί, όταν είμαστε μικροί, ζούμε τόσο έντονα την κάθε στιγμή, όπου μια νέα μέρα σημαίνει νέες ευκαιρίες, νέες γνωριμίες, νέες γνώσεις, νέους φίλους, νέες περιπέτειες, νέα πράγματα. Τα παιδιά δεν κουβαλάνε «αποσκευές» από την προηγούμενη μέρα στην επόμενη. Ξεκινούν από την αρχή, πάντα!

2. Η δημιουργική απασχόληση είναι χαρά

«Η ευτυχία είναι κρυμμένη στη χαρά της επίτευξης και στη συγκίνηση της δημιουργικής προσπάθειας» – Franklin D. Roosevelt

Πόσο συχνά βλέπετε τα παιδιά σας να «χάνονται» με τις ώρες όταν ζωγραφίζουν ή όταν φτιάχνουν μια κατασκευή, προσέχοντας σχολαστικά κάθε λεπτομέρεια; Για κάποιο λόγο, όσο μεγαλώνουμε, παύουμε να βλέπουμε τη δημιουργική απασχόληση ως κάτι που αξίζει τον κόπο και το χρόνο μας. Πόσοι ενήλικες -πέρα των καλλιτεχνών- κάνουν οτιδήποτε δημιουργικό σε καθημερινή βάση; 

3. Να είσαι θαρραλέος

«Η ζωή συρρικνώνεται ή επεκτείνεται ανάλογα με το θάρρος που επιδεικνύουμε» – Anais Nin

Τραγουδήστε δυνατά. Χορέψτε όποτε το αισθάνεστε. Η ζωή ενός παιδιού φαντάζει απεριόριστη, επειδή τα παιδιά δεν περιορίζονται από το φόβο της αποτυχίας ή της ταπείνωσης. Τραβάνε μπροστά με ελπίδα και αποφασιστικότητα, επειδή δεν ξέρουν κάτι καλύτερο απ’ αυτό. Δεν έχουν ηττηθεί, δεν έχουν βιώσει την αποτυχία. Δέχονται τη ζωή και όλα όσα έχει να τους προσφέρει με ανοιχτές αγκάλες!

4. Να γελάς κάθε μέρα

«Μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια μέρα χαμένη» – Charlie Chaplin

Τα παιδιά έχουν την υπέροχη ικανότητα να βρίσκουν χαρά στα πάντα γύρω τους. Απλά παρατηρήστε πόσο διασκεδαστική μπορεί να βρει ένα πιτσιρίκι τη βόλτα στο εμπορικό κέντρο ή στο πάρκο. Όλα, παντού, τους φαίνονται αστεία!

5. Να είσαι δραστήριος

«Το παιχνίδι μάς ενεργοποιεί και μας αναζωογονεί. Μας ανακουφίζει από τις έννοιες. Ανανεώνει τη φυσική αίσθηση της αισιοδοξίας και μας ανοίγει νέους ορίζοντες» – Stuart Brown

Όταν ήμασταν μικροί, το παιχνίδι στην ύπαιθρο ήταν το καλύτερό μας. Τρέχαμε ασταμάτητα και κυνηγούσαμε ο ένας τον άλλον, μέχρι να μας κοπεί η ανάσα και να γίνουν κατακόκκινα τα μάγουλά μας. Κάναμε τα πιο δύσκολα πράγματα εύκολα, κι αυτό για μας ήταν απλά παιχνίδι και διασκέδαση! 

6. Η φιλία είναι σπουδαία

«Μέσα στη γλύκα της φιλίας, μοιραστείτε το γέλιο και τη χαρά. Γιατί στις δροσοσταλίδες των μικρών πραγμάτων, η καρδιά βρίσκει την αυγή της και ξανανιώνει» – Khalil Gibran

Τα παιδιά βρίσκουν την αληθινή χαρά παίζοντας με τους φίλους τους και αγαπούν να κάνουν νέους φίλους. Συμμετέχουν σε αθλητικές ομάδες, πηγαίνουν σε πάρτι γενεθλίων, γράφονται σε καινούργια σχολεία. Όλοι αυτοί είναι οι τρόποι που τα πιτσιρίκια ξεκινούν νέες φιλίες… Και το σύνθημά τους; «Όσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα»!    

7. Γίνε ο ήρωάς σου

«Πάνω απ’ όλα, να είσαι η ηρωίδα της ζωή σου, όχι το θύμα»- Nora Ephron

Όταν ένα παιδί σου λέει μια ιστορία από το σχολείο ή το πάρκο, είναι συνήθως και ο πρωταγωνιστής της. Ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους. Καθώς μεγαλώνουμε, προκειμένου να μη θεωρηθούμε ματαιόδοξοι ή εγωιστές, υποβαθμίζουμε τα επιτεύγματα και τις επιτυχίες μας. Δεν θέλουμε να καυχιόμαστε για τον εαυτό μας, με αποτέλεσμα να κλίνουμε προς την αυτο-υποτίμηση. Ρίχνουμε τον πήχη, ώστε να γίνουμε πιο προσιτοί και να κάνουμε τους άλλους να νιώθουν καλύτερα. Τότε, η σεμνότητα μεταφράζεται ως «αξιοθαύμαστη ποιότητα χαρακτήρα», κι έτσι καταλήγουμε να πείθουμε ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό για τη δική μας μετριότητα.

8. Οι ουλές είναι διακριτικά τιμής

«Κάθε μέρα μπορεί να είναι κι ένα νέο πλήγμα. Το πώς θα το αντιμετωπίσεις, όμως, είναι αυτό που θα καθορίσει τελικά τον αγώνα σου» – Dodinsky          

Όταν ένα παιδί σπάει π.χ. το πόδι του, γίνεται ο σούπερ σταρ της τάξης, ο «επιζών». Όταν πέφτει κάτω και χτυπάει, όλοι θέλουν να δουν την πληγή, κι ο τραυματίας είναι περήφανος που την έχει. Όσο, όμως, μεγαλώνουμε, κρύβουμε τις πληγές μας και τα σημάδια τους, και γίνονται τα μυστικά μας. Δεν θέλουμε να μας θεωρούν αδύναμους και να μας λυπούνται, οπότε δεν λέμε σε κανέναν αν πονάμε. Αλλά, για τα παιδιά, οι ουλές δεν είναι σημάδια αδυναμίας – αντίθετα, είναι απόδειξη δύναμης και επιβίωσης. Μια ιστορία να διηγηθούν. Ένα κατόρθωμα!    

9. Δοκίμασε νέα πράγματα

«Ο άνθρωπος δεν θα ανακαλύψει νέους ωκεανούς, αν δεν βρει το θάρρος να απομακρυνθεί από την ακτή» – Andre Gide

Τα παιδιά δεν διστάζουν να παίξουν ένα παιχνίδι που δεν έχουν ξαναπαίξει. Θα πηδήξουν στο τραμπολίνο, θα βουτήξουν στην πισίνα, θα κάνουν τσουλήθρα στο χιονισμένο βουνό, ακόμα κι αν τους είναι τελείως άγνωστο. Ως ενήλικες, φοβόμαστε το άγνωστο. Προτιμάμε να μένουμε βολεμένοι στην ασφάλειά μας και σπάνια ξεμυτίζουμε. Όμως, η περιπέτεια είναι απολαυστική και αφυπνίζει το πνεύμα!      

10. Παρατήρησε τα μικρά πράγματα

«Απολαύστε τις μικρές χαρές, γιατί, αν μια μέρα κοιτάξετε πίσω, θα δείτε ότι τελικά αυτές ήταν οι μεγάλες χαρές της ζωής σας» – Robert Brault

Τα πιτσιρίκα μπορούν να χαζεύουν με τις ώρες τα πουλιά να πηγαίνουν πέρα-δώθε στην ακτή και να πλατσουρίζουν στο νερό. Κάθονται και παρατηρούν πόσο γρήγορα κουνάνε τα μικροσκοπικά ποδαράκια τους πάνω στην άμμο. Κάτι που όλοι εμείς οι ενήλικες θεωρούμε δεδομένο και βαρετό, για τα παιδιά είναι πηγή χαράς και έμπνευσης. Πότε σταματήσαμε να παρατηρούμε τα μικρά καθημερινά θαύματα που συμβαίνουν γύρω μας; Και πόσο πιο όμορφη θα ήταν η ζωή μας αν καταφέρναμε να τα δούμε και πάλι αυτά τα θαύματα – έστω και για λίγο;