Ο βρεφικός εγκέφαλος, είναι ιδιαίτερα εύπλαστος με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται σε σχέση με το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει το μωρό, και ανάλογα με τις εμπειρίες που βιώνει. Αυτή η πλαστικότητα, ωστόσο, του εγκεφάλου αφήνει τα μωρά ευάλωτα σε αναπτυξιακά προβλήματα, αν βιώσουν υπερβολικό στρες, όπως παραμέληση ή κακοποίηση. Οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο του Oregon, μέσω μαγνητικών τομογραφιών, μελέτησαν τους εγκεφάλους 20 μωρών ενώ αυτά κοιμόνταν. Κατά την διάρκεια του ύπνου τους στον μαγνητικό τομογράφο, εκτέθηκαν σε ήχους από ανθρώπινες ομιλίες. Κάποιες ήταν άγριες και νευρικές, κάποιες λιγότερο άγριες, κάποιες χαρούμενες κα κάποιες ουδέτερες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, «ακόμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου τους, τα μωρά έδειχναν ευδιάκριτα στοιχεία εγκεφαλικής δραστηριότητας, ανάλογα με τον συναισθηματικό τόνο της φωνής που άκουγαν». «Μας ενδιέφερε να ανακαλύψουμε αν μία συχνή αιτία πρόωρου στρες στις ζωές των παιδιών -οι τσακωμοί των γονιών- σχετίζεται με την λειτουργία του βρεφικού εγκεφάλου», εξηγούν οι ειδικοί. Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι τα μωρά που προέρχονται από οικογένειες που τσακώνονται συχνά είχαν πιο έντονη αντιδραστικότητα στους άγριους τόνους της φωνής, στις περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με το στρες και τη συναισθηματική ρύθμιση. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα δείχνουν ότι τα μωρά δε μένουν ανέπαφα από τους τσακωμούς των γονιών τους και η έκθεση σε αυτούς μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που ο εγκέφαλός τους επεξεργάζεται το συναίσθημα και το στρες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό εξηγεί την σχέση μητρικού στρες και διαταραχών, όπως ο αυτισμός και η σχιζοφρένια, στα μωρά και περισσότερο στα αγόρια, ο εγκέφαλος των οποίων δείχνει να επηρεάζεται ακόμα περισσότερο.