Ας ξεκινήσουμε με το πιο βασικό: Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Το ίδιο λοιπόν και κάθε… μοναχοπαίδι. Επομένως τα «κλισέ» που τα αφορούν δεν γίνεται να ισχύουν για όλα. Ποια είναι κάποια από αυτά;
Τείνουμε να θεωρούμε ότι ένα μοναχοπαίδι είναι εξ ορισμού κακομαθημένο, προνομιούχο, εγωκεντρικό, ακοινώνητο, ανώριμο, επιθετικό, μοναχικό, υπερευαίσθητο, ότι αρρωσταίνει πιο εύκολα και πολλά άλλα. Ωστόσο, το μέγεθος της οικογένειας δεν παίζει ρόλο για το πόσο καλά θα λειτουργεί, αλλά μάλλον οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στα μέλη της.
Διαβάστε επίσης: Παιδιά: Ποιο είναι το «κλειδί» για να είναι υγιή;
Ένα μοναχοπαίδι λοιπόν μπορεί να νιώθει μοναξιά, να είναι κακομαθημένο, φοβισμένο, θαρραλέο, υπεύθυνο, ανεύθυνο κλπ., αλλά μπορεί να μην έχει και κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Όλα εξαρτώνται από την προσωπικότητα γονιών και παιδιού.
Για να μεγαλώνουμε υγιή παιδιά χωρίς ή με αδερφάκια
Τα βοηθάμε να κοινωνικοποιηθούν
Αν το παιδί έρχεται σε επαφή μόνο με ενήλικους, κινδυνεύει να δυσκολευτεί να συνεννοηθεί με άλλα παιδιά και να νομίζει ότι οι επιθυμίες του θα ικανοποιούνται αυτόματα από όλους. Καλές ευκαιρίες να κοινωνικοποιηθεί ένα παιδί είναι ο παιδικός σταθμός, η κατασκήνωση και βέβαια η παρέα με άλλα παιδιά.
Βάζουμε όρια
Το να μη λέμε «όχι» σ’ ένα παιδί δεν είναι ένδειξη αγάπης, αλλά αδυναμίας μας να αρνηθούμε. Έτσι κι αλλιώς, το παιδί θα ακούσει πολλά «όχι» στη ζωή του και είναι σκόπιμο να είναι προετοιμασμένο γι’ αυτό.
Τα βοηθάμε να παίρνουν πρωτοβουλίες
Να αποκτήσουν ευθύνες και να κάνουν τα δικά τους λάθη. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να τα προστατεύουμε υπερβολικά και να τα κατευθύνουμε συνέχεια. Όλοι, ακόμη και τα παιδιά, μαθαίνουμε από τα λάθη και τις αποτυχίες μας.
Η αξία του να μοιράζονται
Το μοίρασμα είναι μια κοινωνική ικανότητα που τα παιδιά πρέπει να μάθουν από νωρίς. Γι’ αυτό, μάθετε στο παιδί να μοιράζεται όχι μόνο το χρόνο και την προσοχή του, αλλά και υλικά πράγματα με άλλα παιδιά.