Ως γονείς, στόχος μας πρέπει να είναι να μεγαλώνουμε τα παιδιά με αγάπη και στοργή και να θέτουμε τα κατάλληλα όρια ώστε αυτά να ωριμάζουν και να μπορούν να χτίζουν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις. Το να θέτουμε όρια χωρίς τιμωρίες και φωνές, βοηθά πολύ στην όλη διαδικασία της καλής ανατροφής τους.
Τα όρια επιτρέπουν στα παιδιά να είναι ελεύθερα και ταυτόχρονα να μαθαίνουν για τις υποχρεώσεις τους. Τους διδάσκουν πώς να αλληλεπιδρούν με σεβασμό με τους άλλους, τι είναι επιτρεπτό και τι όχι και τι είναι καλό για τα ίδια. Μέσω αυτών, τα παιδιά διδάσκονται αξίες και δεξιότητες, όπως η υπευθυνότητα, η αλληλεγγύη, η ανεκτικότητα, η σταθερότητα. Είναι με απλά λόγια, ένας τρόπος για να τους παρέχουμε τα εργαλεία που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν το μέλλον τους και να γίνουν ισορροπημένοι ενήλικες.
Διαβάστε επίσης: Περνούν και τα παιδιά… κρίση ηλικίας;
Βάζουμε όρια στα παιδιά χωρίς να τα τιμωρούμε με αυτούς τους 3 τρόπους
#1 Η στρατηγική της εναλλακτικής επιλογής
Μια χρήσιμη στρατηγική για να θέσουμε όρια στα παιδιά είναι να τους παρέχουμε μια εναλλακτική στη συμπεριφορά που θέλουμε να τροποποιήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, δεν αισθάνονται ότι κάνουν κάτι λάθος, αλλά ότι μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερα.
Για παράδειγμα, είναι καλύτερο να τακτοποιήσουν πρώτα τα ρούχα και τα παιχνίδια τους και μετά να βγουν έξω για να παίξουν στο πάρκο αφού, με αυτόν τον τρόπο, δεν θα χρειαστεί να διακόψουν τη διασκέδαση με τους φίλους τους για να πάνε σπίτι και να ασχοληθούν με αυτό.
#2 Η τεχνική του «στοπ» με διάλογο και επεξήγηση
Για να τεθούν όρια χωρίς τιμωρίες, ο διάλογος και η επικοινωνία με τα παιδιά είναι απαραίτητες προϋποθέσεις. Λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία των παιδιών, θα πρέπει να εξηγηθούν τα όρια και να δοθούν λόγοι για τους οποίους τίθενται. Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά τα καταλαβαίνουν καλύτερα και τα αποδέχονται πιο εύκολα.
Με τη συνθηματική λέξη «στοπ», συμφωνούμε με το παιδί πως ό,τι κάνει είναι απαραίτητο να το σταματήσει. Υποδηλώνει δηλαδή μια εντολή που πρέπει να τηρηθεί αμέσως. Μόλις καταφέρουμε να τραβήξουμε την προσοχή των παιδιών, μπορούμε να τους εξηγήσουμε τους λόγους για τον περιορισμό των ενεργειών ή της συμπεριφοράς τους.
#3 Ο κόκκινος και πράσινος «πίνακας»
Φτιάξτε ένα πινακάκι σε ένα χαρτί με το παιδί με τις ημέρες της εβδομάδας. Κάθε βράδυ, πριν πάει για ύπνο, η μέρα θα πρέπει να χρωματίζεται με πράσινο χρώμα εάν έχει συμπεριφερθεί καλά και με κόκκινο εάν όχι. Αυτό μαθαίνει στα παιδιά να βάζουν στόχους.
Στο τέλος της εβδομάδας, αν υπάρχουν περισσότερες πράσινες παρά κόκκινες μέρες, τα παιδιά θα αισθάνονται ότι πέτυχαν τους στόχους τους και θα μπορούν να γιορτάσουν τα επιτεύγματά τους λαμβάνοντας ορισμένες, όχι απαραίτητα υλικές, ανταμοιβές.