Η νηπιακή ηλικία είναι γεμάτη προκλήσεις τόσο για τα παιδιά όσο και τους γονείς. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία αλλάζουν γρήγορα και οι γονείς μπορεί να είναι δύσκολο να συμβαδίσουν με κάθε ραγδαίο αναπτυξιακό στάδιο, οπότε συχνά μπορεί να αναρωτηθείτε: «Είναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά;». Μερικές από τις πιο «περίεργες» αλλά απολύτως φυσιολογικές συμπεριφορές των νηπίων, περιλαμβάνουν:

Ξαφνικά φοβάται την γιαγιά

Μπορεί το παιδί να λατρεύει τον παππού και την γιαγιά και να ανυπομονεί μέχρι την επόμενη επίσκεψη. Τότε, μια μέρα, αντί να τρέξει κοντά τους για αγκαλιές και φιλιά, κρύβεται πίσω από τα πόδια σας και αρνείται να πλησιάσει. Τι μπορεί να συμβαίνει; Το άγχος προς τους ξένους στα νήπια είναι φυσιολογικό, ακόμη και όταν το άτομο δεν είναι άγνωστο.

Οι ειδικοί δεν ξέρουν πραγματικά γιατί συμβαίνει αυτό τόσο ξαφνικά, αλλά είναι πιο συχνό σε παιδιά που χρειάζονται χρόνο για να γίνουν πιο εκδηλωτικά. Για να το αντιμετωπίσετε, καθησυχάστε το παιδί. Στη συνέχεια, διαβεβαιώστε τον παππού και την γιαγιά ότι δεν έκαναν κάτι για να το προκαλέσουν. Μην πιέζετε το παιδί να χαιρετήσει ή να αγκαλιάσει κάποιον όταν δεν το θέλει.

Αφήστε το να «ζεσταθεί» και να εκδηλώσει τα συναισθήματά του στον δικό του χρόνο.

Νήπια… ήρωες

Όλοι γνωρίζουμε ότι η προσποίηση χαρακτήρων ή προσώπων αποτελεί ένα φυσιολογικό παιχνίδι για τα νήπια, αλλά μερικά παιδιά πράγματι «μπαίνουν στο πετσί του ρόλου» που επιλέγουν. Μπορεί σε αυτήν την περίπτωση, το παιδί να επιμένει να του απευθύνεστε, ανά πάσα στιγμή, με το όνομα του υπερήρωα και να μην σας απαντά διαφορετικά.

Μερικοί γονείς ανησυχούν ότι το παιδί τους πιστεύει ότι είναι ο χαρακτήρας, αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το παιχνίδι ρόλων είναι μια υγιής συμπεριφορά, ακόμη και όταν φτάσει στα άκρα. Το παιδί σας μαθαίνει για την ταυτότητα και τη θέση του στον κόσμο και δοκιμάζει διαφορετικά «καπέλα». Χτίζει επίσης αυτοπεποίθηση, αφού συνειδητοποιεί ότι μπορεί να γίνει όποιος και ό,τι θέλει.

Αφήστε το λοιπόν, να υποδυθεί τον αγαπημένο του χαρακτήρα.

Δαγκώνει την μαμά και τον μπαμπά

Τα νήπια τείνουν να δαγκώνουν για δύο βασικούς λόγους. Δοκιμάζουν το περιβάλλον τους χρησιμοποιώντας και τις πέντε αισθήσεις τους ή έχουν αναστατωθεί με κάποιο άλλο παιδί για μια πραγματική ή αντιληπτή αδικία και δεν έχουν τις λεκτικές δεξιότητες να εκφραστούν καθώς και τον αυτοέλεγχο.

Αν και το δάγκωμα είναι μια φυσιολογική αναπτυξιακή συμπεριφορά, εξακολουθεί να μην είναι επιθυμητό. Σε αυτήν την περίπτωση απευθυνθείτε του αμέσως μόλις το κάνει και μιλώντας του με σταθερό και ήπιο τόνο πείτε του «δεν δαγκώνουμε, πονάει τους άλλους».