Είσαι και εσύ μαμά, σωστά; Ε τότε γνωρίζεις πολύ καλά εκείνην την ασίγαστη, διακαή επιθυμία να βρίσκεσαι πάντα εκεί, δίπλα στα παιδιά σου, πάντα στο πλευρό τους, σε κάθε τους σημαντική στιγμή. Γιατί αφού είναι δική τους, είναι και δική σου. Άλλωστε εσύ τα στήριξες για να φτάσουν μέχρι εκεί και πίσω από κάθε πρώτη φορά, #eisaipantaesy!

Ο Μάνος, πριν ακόμα γεννηθεί, κλωτσούσε πολύ και όλοι προέβλεπαν πως θα γινόταν ποδοσφαιριστής. Είχαν δίκιο! Στα 4,5 ήταν ήδη γραμμένος στην ακαδημία ποδοσφαίρου της Αγίας Παρασκευής και στα 12 του ήταν πλέον έτοιμος για τον πρώτο του αγώνα στο εξωτερικό, στο μεγαλύτερο διεθνές τουρνουά ποδοσφαίρου για νέους, στο Gothia Cup, στην Σουηδία. Αυτό θα ήταν και το πρώτο του μεγάλο ταξίδι, μιας και μέχρι τότε δεν είχε ξαναταξιδέψει τόσο μακριά από το σπίτι και τη μητέρα του.

Η Ειρήνη είχε «ψηλώσει» από την υπερηφάνια της για τη συμμετοχή του γιου της, καθώς ήταν και ο μικρό­τερος παίκτης της 18μελούς αποστολής της ομάδας της Αγίας Παρασκευής, στο αναγνωρισμένο τουρνουά! Το καμάρι της για το Μάνο ήταν μεγάλο, τη χαρά της όμως μετρίαζε η σκέψη πως, εκείνη, η πιο ένθερμη και αιώνια οπαδός του, δεν θα μπορούσε να δει τα πρώτα του σουτ στο εξωτερικό και να ζητοκραυγάσει για εκείνον από τις κερκίδες.

 

«Ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για τον Μάνο. Ήθελα να βρίσκομαι δίπλα του. Ξέραμε, όμως, ότι ήταν αδύνατο. Και οι δύο. Οπότε δεν με περίμενε με τίποτα».

Κάθε μητέρα όμως που εύχεται δυνατά να είναι «εκεί» έχει ένα σύμμαχό #apoagapi! Την Amita!

Η Ειρήνη είχε διαβάσει στο διαδίκτυο και τα περιοδικά για την ενέργεια που είχε δημιουργήσει η Amita στο website www.apoagapi.gr, μια ειδικά διαμορφωμένη πλατφόρμα μέσα από την οποία θέλησε να δώσει την ευκαιρία στις σύγχρονες μητέρες να ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο και να μπορέσουν να είναι εκεί, σε κάθε στιγμή των παιδιών τους, όταν οι περιστάσεις δεν βοηθούν. Δήλωσε την ευχή της και η Amita ανταποκρίθηκε!

Την ημέρα που ο Μάνος θα έφευγε, η μαμά του γνώριζε ήδη το χαρμόσυνο νέο. Και κάπως έτσι, βρέθηκε να αποχαιρετά τον Μάνο στο αεροδρόμιο -ο οποίος χάρη στη μεθόδευση της Amita δεν είχε καταλάβει τίποτα για την έκπληξη που καταστρωνόταν- και να τον καθησυχάζει λέγοντάς του ότι εκείνη δεν θα είναι κοντά του, αλλά η σκέψη της θα είναι κάθε στιγμή μαζί του. 4 ώρες μετά τη δική του αναχώρηση, απογειώθηκε και εκείνη για το Γκέτενμπογκ της Σουηδίας. Για τις επόμενες 2 μέρες ακολούθησε το «σχέδιο» της Amita και δεν του απαντούσε στο τηλέφωνο. Ο Μάνος είχε πιστέψει τον πατέρα του που του έλεγε από την Αθήνα ότι η μαμά του είχε …πολλή δουλειά και μπλοκαρισμένο κινητό.

Ώσπου, λίγα λεπτά πριν τον πρώτο αγώνα, εκείνη βρέθηκε μπροστά του με μια ανοιχτή αγκαλιά να τον κλείσει ολόκληρο μέσα!

 «Να σας πω, είναι 12 χρονών. Περνάει… φάση που δεν θέλει πολλά πολλά με τη μαμά του. Δεν είχα ιδέα αν θα χαρεί. Να εμφανιστώ έτσι ξαφνικά; Μπροστά σε όλα τα παιδιά της ομάδας; Σκεφτόμουν ότι δεν θα ήθελε καν να με αγκαλιάσει!», ήταν η αγωνία της Ειρήνης τις 2 μέρες που «κρυβόταν» στην Σουηδία.

Ο Μάνος πράγματι ντράπηκε λίγο, αλλά η χαρά του δεν κρυβόταν. Έτρεξε στην αγκαλιά της και η παρουσία της του έδωσε δύναμη, όχι μόνο για το πρώτο παιχνίδι, αλλά και για όλους τους επόμενους αγώνες που ακολούθησαν, όποια και αν ήταν η έκβασή τους. Κάθε φορά που έβλεπε τη μαμά του στις κερκίδες να πανηγυρίζει για κάθε του σουτ, έπαιρνε δύναμη και κουράγιο να προσπαθήσει ακόμα περισσότερο.

«Σε όλους τους αγώνες έπαιζε με την ψυχή του. Ναι, έπαιζε και δεν τον ένοιαζε. Χάρηκα τόσο πολύ που το έζησα όλο αυτό γιατί έχει μεγαλώσει και θα αρχίσει να φεύγει πια μακριά μου».

Για όλες εκείνες τις στιγμές που θέλουμε να είμαστε εκεί, αλλά δεν μπορούμε, για όλες εκείνες τις φορές που η καρδιά μας είναι γεμάτη υπερηφάνεια αλλά και αγωνία, και θέλει να αγκαλιάσει, να εμψυχώσει, να αποθεώσει όσο ποτέ άλλοτε, η Amita είναι εκεί #apoagapi. Για να πραγματοποιήσει το όνειρό μας! Η ιστορία της Ειρήνης, όπως και πολλών ακόμη μαμάδων που δεν δίστασαν να ευχηθούν στην πλατφόρμα www.apoagapi.gr, το επιβεβαιώνουν περίτρανα.

<