Τα νήπια πιπιλίζουν τους αντίχειρες επειδή είναι παρήγορο και χαλαρωτικό. Είναι μάλλον κάτι που έκαναν πριν γεννηθούν και επιστρέφουν σε αυτό όταν είναι νευρικά, αναστατωμένα, φοβισμένα ή άρρωστα. Μπορούν επίσης να το χρησιμοποιήσουν για να ανακουφίσουν τον ύπνο τους στη μέση της νύχτας. Οι γονείς δεν πρέπει να ανησυχούν αν αυτή η συνήθεια δε συνεχιστεί και μετά την ηλικία κατά την οποία τα μόνιμα δόντια αρχίζουν να εμφανίζονται, περίπου στα έξι έτη. Οι ειδικοί λένε ότι είναι η ένταση του πιπιλίσματος του αντίχειρα και η ώθηση της γλώσσας που παραμορφώνει τα δόντια και καθιστά τα σιδεράκια απαραίτητα αργότερα. Τα παιδιά που απλά αφήνουν παθητικά στο στόμα τους τον αντίχειρά τους είναι λιγότερο πιθανό να έχουν δυσκολία από τα παιδιά που πιπιλίζουν επιθετικά. Εάν ανησυχείτε, παρακολουθήστε προσεκτικά το παιδί σας και αναλύστε την τεχνική του. Αν φαίνεται να απορροφάται έντονα, ίσως θελήσετε να αρχίσετε να περιορίζετε τη συνήθεια νωρίτερα. Το να τιμωρείτε ή να γκρινιάζετε στο παιδί σας για να σταματήσει δε θα βοηθήσει, επειδή είναι συνήθως μια αυτόματη κίνηση. Η προσπάθεια να το περιορίσετε τοποθετώντας έναν ελαστικό επίδεσμο στον αντίχειρά του ή κάποια άλλη μέθοδος θα φανεί σαν άδικη τιμωρία, ειδικά αφού το παιδί επιδίδεται στη συνήθεια αυτή για άνεση και ασφάλεια. Προσπαθήστε να περιμένετε. Τα παιδιά συνήθως παραιτούνται από τον αντίχειρα όταν βρουν άλλους τρόπους για να ηρεμήσουν τον εαυτό τους. Σκεφτείτε να τους προσφέρετε άλλες εναλλακτικές λύσεις για να αισθανθούν άνετα, όπως μια απαλή κουβέρτα ή ένα παιχνίδι νανουρίσματος. Το κλειδί είναι να παρατηρήσετε πότε και πού είναι πιθανό να πιπιλίζουν τους αντίχειρές τους και να προσφέρετε μια εναλλακτική λύση. Εάν συμβαίνει όταν είναι κουρασμένα, δοκιμάστε να τα βάζετε πιο συχνά για ύπνο. Αν πιπιλίζουν συχνά ενώ παρακολουθούν τηλεόραση, προσπαθήστε να τα αποσπάσετε με ένα παιχνίδι που θα κρατήσει τα χέρια τους απασχολημένα. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να χρειαστούν ευγενικές υπενθυμίσεις για να περιορίσουν το πιπίλισμα του αντίχειρα σε δημόσιους χώρους και ο έπαινος πρέπει να δοθεί ελεύθερα όταν το παιδί βρίσκει και χρησιμοποιεί μια αποδεκτή εναλλακτική λύση. Ο παιδοδοντίατρος του παιδιού σας μπορεί να προσφέρει και άλλες προτάσεις για να βοηθήσει το παιδί να αποτινάξει τη συνήθεια πιπιλίσματος αντίχειρα.

Δείτε επίσης: Ωορρηξία: Οι τροφές που ενισχύουν την γονιμότητα