Τώρα που τα σχολεία έχουν πια τελειώσει και τα παιδιά έχουν πάρει τους βαθμούς τους, θα ήταν καλό να σκεφτούμε για τη σχολική χρονιά που πέρασε το κατά πόσον οι απαιτήσεις μας απέναντι σε εκείνα ήταν σε «φυσιολογικά» πλαίσια. Το αν δηλαδή άθελά μας φέτος κάπου ίσως τα πιέσαμε και με ποιον τρόπο. Διότι εκείνο που ζητάμε από το παιδί μας αλλά και ο τρόπος με τον οποίο το εκφράζουμε μπορεί να παίξει ρόλο στη συνολική του ευεξία.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν υπάρχει κάτι πιο αντιπαραγωγικό από τις υπερβολικές απαιτήσεις. Και βέβαια αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει κανείς να βάζει όρια στο παιδί ή να μην επιθυμεί να γίνει το καλύτερο δυνατό για εκείνο σε όλα τα επίπεδα. Μέσα στα πλαίσια των ωφέλιμων κανόνων, μπορούμε πάντα να παρακινούμε το παιδί μας να δίνει τον καλύτερό του εαυτό έχοντας από εκείνο «θετικές- υγιείς απαιτήσεις».
Πώς λοιπόν μπορούμε να παροτρύνουμε χωρίς να πιέζουμε τα παιδιά;
Διαβάστε επίσης: Παιδιά: Μπορεί η αγάπη για το διάβασμα να τα κάνει πιο έξυπνα ή πιο ευτυχισμένα;
Πώς να «απαιτούμε» χωρίς να γινόμαστε… απαιτητικοί
Εφαρμόζοντας ρουτίνες
Η ρουτίνα βοηθά να βάλουμε τη ζωή μας οικογενειακώς σε τάξη. Έτσι, στο μυαλό μας γίνεται «χώρος» για πιο σημαντικά θέματα.
Ειδικά για τα παιδιά, ρουτίνα σημαίνει ασφάλεια και παραγωγικότητα. Αντί να ανησυχούν για το τι έχουν να κάνουν όταν ξυπνούν, απλά το κάνουν και μέρα με τη μέρα έχουν την ευκαιρία να γίνονται καλύτερα σε αυτό, ό,τι κι αν αφορά, από ένα απλό βούρτσισμα των δοντιών μέχρι την καλύτερη κατανόηση ενός μαθήματος και την καλύτερη επίδοση στο αγαπημένο τους σπορ.
Δίνοντας χρόνο και προσοχή
Αντί να ζητάμε κάτι και να περιμένουμε να γίνει εδώ και τώρα, είναι καλύτερο αρχικά να εξηγήσουμε τους λόγους πίσω από τα αιτήματά μας και να έχουμε υπομονή.
Δίνοντας προσοχή σε ό,τι χρειάζεται το παιδί, διαβάζοντας μαζί του βιβλία πριν τον ύπνο, δείχνοντας ενδιαφέρον για τις δραστηριότητές του, παίζοντας και συνομιλώντας μαζί του αντί απλά να κάνουμε αιτήματα, είναι πολύ πιο πιθανό να χτίσουμε μια πιο ουσιαστική σχέση με το παιδί. Σαν αποτέλεσμα, εκείνο θα αισθάνεται ασφάλεια και ηρεμία και έτσι είναι πολύ πιο πιθανό να έχει κίνητρο και να συμμορφώνεται σε εκείνο που του ζητάμε.
Αναγνωρίζοντας την πρόοδο του παιδιού
Όλοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, εκτιμούν την επιβράβευση για τις προσπάθειές τους. Είναι πολύ σημαντικό να προσφέρουμε στα παιδιά αναγνώριση για όλες τις προσπάθειες και τα μικρά ή μεγάλα επιτεύγματά τους. Έτσι, βλέπουν πως οι πράξεις και οι ικανότητές τους εκτιμώνται και είναι πιο πιθανό να συνεχίσουν να προσπαθούν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Περιορίζοντας τις προσδοκίες μας
Είναι ουτοπικό να περιμένετε από το παιδί σας να είναι «τέλειο» σε όλα. Δεν είναι επίσης ωφέλιμο να το συγκρίνετε με τα άλλα παιδιά.
Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει τα δυνατά και τα αδύνατά του σημεία…
Απλά ενθαρρύνετε το παιδί να κάνει, ανάλογα με τις ικανότητές του, το καλύτερο που μπορεί.
Οι «θετικές απαιτήσεις» έχουν να κάνουν με την ενίσχυση των δεξιοτήτων του παιδιού στους τομείς που έχει κλίση και που προτιμά, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν θα κάνει την προσπάθειά του σε άλλους, όχι τόσο για εκείνο, ενδιαφέροντες τομείς.
Δίνοντας στα παιδιά επιλογές
Αντί να πείτε στο παιδί να μαζέψει τα πράγματά του ή να κάνει τα μαθήματά του επειδή «το είπατε εσείς», δώστε του επιλογές. Για παράδειγμα, ρωτήστε το: «Θέλεις να φας ένα σνακ ενώ κάνεις τα μαθήματά σου; Ή θα προτιμούσες να κάνεις ένα μπάνιο πρώτα»;
Έτσι, το κίνητρο του παιδιού αυξάνεται και αποκτά σταδιακά περισσότερη ανεξαρτησία και ελευθερία στις αποφάσεις τους.
Συνοπτικά, αντί για την επιβολή, χρησιμοποιήστε την πειθώ, διατηρώντας φυσικά τους απαραίτητους κανόνες που κάθε παιδί από μικρή ηλικία είναι ωφέλιμο να σέβεται.