Υπάρχουν στιγμές που η ανατροφή των παιδιών μοιάζει βουνό. Οι προκλήσεις πολλές και παρότι ως γονείς προσπαθούμε με ψυχραιμία να ανταπεξέλθουμε σε όλα, τα συναισθήματά μας μπορεί να μας οδηγήσουν στο να πούμε πράγματα που δεν εννοούμε ή να ενεργήσουμε με τρόπο που αργότερα θα μετανιώσουμε.

Τέτοιες στιγμές, κατά τις οποίες δεν παίρνουμε και τις καλύτερες αποφάσεις, ίσως υψώνουμε τη φωνή μας και απειλούμε τα παιδιά με τιμωρίες, εκτονώνοντας έτσι την απογοήτευση και την κούρασή μας. Μπορεί να γίνουμε σκληροί, κάτι που θα μας γεμίσει ενοχές για μέρες μετά. Γίνεται όμως να κάνουμε πάντα τα πάντα σωστά…;

Διαβάστε επίσης: Παιδί: Ζηλεύει το αδερφάκι του που έχει γενέθλια; Έτσι θα το αντιμετωπίσετε

Είναι αδύνατον να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο των συναισθημάτων μας κάθε στιγμή. Άλλωστε, τα παιδιά έχουν τη μοναδική ικανότητα να αναγνωρίζουν όποια συναισθηματική ευαλωτότητα έχουμε και πολλές φορές «χτυπούν» εκεί που πονάμε, κάνοντας αυτό που μας ενοχλεί περισσότερο για να μας τραβήξουν την προσοχή.

Τι κάνουμε λοιπόν όταν δοκιμάζουν τα όριά μας;

«Τάιμ άουτ»

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε πότε νιώθουμε εξαντλημένοι και να απεμπλακούμε από την όποια κατάσταση ώστε να ανακτήσουμε την ψυχραιμία μας. Ένα μικρό «τάιμ άουτ» σε στιγμές που αρνητικά συναισθήματα παίρνουν το πάνω χέρι μπορεί να μας βοηθήσει να ανασυνταχθούμε ώστε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί ως προς την αντιμετώπιση των εντάσεων.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όλοι μας, όπως είπαμε, μπορεί να γίνουμε θύματα μιας συναισθηματικής αντίδρασης.

Ο σύντροφός σας ίσως είναι σε θέση να αναλάβει την ενασχόληση με το παιδί μέχρι να ηρεμήσετε και η ατμόσφαιρα να αποφορτιστεί.

Αν αυτή η λύση δεν είναι εφικτή, τότε δοκιμάστε να μεταβείτε σε ένα άλλο δωμάτιο και να πάρετε μερικές βαθιές ανάσες. Προσπαθήστε να χαλαρώσετε τους μυς σε όλο το σώμα και η αναπνοή σας να ακολουθήσει ένα σταθερό ρυθμό για να εκτονώσετε τις όποιες αρνητικές σκέψεις.

Είμαστε επιεικείς με τον εαυτό μας

Αξίζει να δείξουμε στον εαυτό μας την ίδια κατανόηση και υπομονή που δείχνουμε στα παιδιά μας και να τον συγχωρούμε για τυχόν λάθη αντί να είμαστε μονίμως σκληροί απέναντί του.

Ας σκεφτούμε πως ως γονείς προσπαθούμε για το καλύτερο. Μπορεί να μην τα καταφέρνουμε κάθε φορά μα δεν παύουμε να εξελισσόμαστε.

Κανείς άλλωστε δεν γεννιέται γνωρίζοντας πώς να είναι γονιός. Συνήθως, παθαίνουμε και ύστερα μαθαίνουμε και αυτό είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής.

Η αρετή της υπομονής

Αν και κάθε παιδί χρειάζεται μια μοναδική προσέγγιση, σίγουρα αυτή δεν περιλαμβάνει το θυμό, ο οποίος μπορεί να εμποδίσει την ουσιαστική επικοινωνία σας μαζί του. Ταυτόχρονα, θέλετε να διασφαλίσετε ότι το παιδί μεγαλώνοντας θα μπορεί διαχειριστεί και να εκφράσει με υγιή τρόπο τα συναισθήματά του. Όταν ένα παιδί έχει πολλά συναισθήματα και δεν μπορεί να τα ελέγξει, μπορεί να φωνάξει, να εκνευριστεί ή και να χτυπήσει αντικείμενα γύρω του. Τότε θα σας χρειαστεί για να του εξηγήσετε και να του δείξετε τον γόνιμο τρόπο αντίδρασης, τον οποίο όμως θα πρέπει να βλέπει κι από εσάς, αφού είστε το πρότυπό του.

Για να τα καταφέρετε λοιπόν, θα μπορούσατε, εκτός από τα παραπάνω, να ξεκινήσετε να εντοπίζετε τους παράγοντες που πυροδοτούν τα νεύρα σας. Θα ήταν επίσης ωφέλιμο, πέραν την υπομονής, να οπλιστείτε και με λίγο… χιούμορ αφού τα απρόοπτα στην καθημερινότητα με τα παιδιά είναι πράγματι πολλά και συμβαίνουν τακτικά.