Τα παιδιά σας ζητούν να κάνετε το «τέρας» για έναν απλό λόγο. Ένα κύμα φόβου κλιμακώνει το κανονικό παιχνίδι σε ένα συναρπαστικό δράμα. Το καθηλωτικό, υψηλού ρίσκου παιχνίδι τους επιτρέπει να ξεπεράσουν τα όριά τους χωρίς να διατρέχουν πραγματικό κίνδυνο.

Γιατί από εσάς συγκεκριμένα; «Όταν νιώθουμε ασφάλεια και σιγουριά, αποκτάμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην εξερεύνηση», λέει η Sheila Anderson, Ph.D. στο Weber State University.  «Η καρδιά τους χτυπάει δυνατά και ανατριχιάζουν σε μια κατάσταση που ξέρουν ότι θα είναι εντάξει», προσθέτει η Emily Freeman, Ph.D. στο Πανεπιστήμιο του Newcastle.

Αλλά δεν είναι μόνο η ευθυμία που κυνηγούν. Το παιχνίδι με το «τέρας» μπορεί να δώσει στα παιδιά την ευκαιρία να αναμετρηθούν με κάτι που πραγματικά φοβούνται από ασφαλή απόσταση. Μπορεί να είναι οτιδήποτε από το θόρυβο του κεραυνού ή τους καρχαρίες στα βαθιά, μέχρι ένα άλλο παιδί στον παιδικό σταθμό.

«Είναι ένας τρόπος να εξερευνήσουν αυτά τα θέματα που μπορεί να τους τρομάζουν στην πραγματική ζωή», λέει η Stephanie Carlson, Ph.D., διευθύντρια έρευνας στο Ινστιτούτο Ανάπτυξης Παιδιού του Πανεπιστημίου της Μινεσότα.

Όταν μπαίνετε στο παιχνίδι, η φαντασία τους αναμειγνύεται με τη φυσική αντίδραση μάχης ή φυγής. Είναι σε θέση, κατά μία έννοια, να υποδυθούν τον τρόπο με τον οποίο ξεπερνούν τους φόβους τους.

Τι γίνεται με το τέρας μεγαλώνοντας;

Από όταν τα παιδιά μπορούν να επικοινωνήσουν, ζητούν αυτό το είδος παιχνιδιού. Όμως, ακόμα και για το παιδί που αγαπάει τα τέρατα, αυτό το παιχνίδι μειώνεται μέχρι το τέλος του δημοτικού σχολείου. Τα παιδιά προτιμούν να παίζουν με τους συνομηλίκους τους αντί για τους γονείς τους. Παρόλα αυτά, θα ήταν αναληθές να πούμε ότι έχουν μεγαλώσει πια γι’ αυτά.

Απλά ρωτήστε τα εκατομμύρια των ενηλίκων που αγοράζουν εισιτήρια για να δουν τα δικά τους τέρατα, από την ασφάλεια μιας καρέκλας κινηματογράφου. Όταν οι ενήλικες παρακολουθούν τρομακτικές ταινίες (μια βιομηχανία που ξεπερνά το μισό δισεκατομμύριο δολάρια), δοκιμάζουν κι αυτοί τους φόβους τους.

Τα τέρατα μπορεί να έχουν περισσότερα δόντια – και πολύ περισσότερο αίμα – αλλά είναι εξίσου ακίνδυνα με οποιοδήποτε «τέρας» κυνηγάει ένα παιδί στην παιδική χαρά. Όπως και τα παιδιά, έτσι και οι ενήλικες έχουν διαφορετικά όρια φόβου.

Με τον ίδιο τρόπο που μια ταινία τρόμου μπορεί να είναι υπερβολική για ορισμένους ενήλικες, το παιχνίδι με τα τέρατα μπορεί να το παρακάνει για ορισμένα παιδιά. «Είναι το ίδιο όπως όταν ένα παιδί σκαρφαλώνει σε ένα δέντρο», επισημαίνει η Ellen Sandseter, Ph.D., καθηγήτρια παιδαγωγικής στην προσχολική ηλικία στο Πανεπιστήμιο Queen Maud στη Νορβηγία.

«Κάποια παιδιά σκαρφαλώνουν πολύ ψηλά για να νιώσουν τη συγκίνηση και κάποια άλλα σκαρφαλώνουν στο πρώτο κλαδί και αυτό είναι αρκετό». Στο τέλος της ημέρας, ένα παιδί που θέλει να σας κάνει τέρας δεν είναι ένα παιδί που θέλει να φοβηθεί. Είναι ένα μήνυμα ότι νιώθει ασφάλεια και υποστήριξη.

Κι όταν σταματήσουν να ζητούν τέρατα; Σημαίνει ότι είναι έτοιμα να αρχίσουν να εξερευνούν τον κόσμο μόνα τους. Μεγαλώνετε ένα παιδί έτοιμο να αντιμετωπίσει τους πραγματικούς φόβους εκεί έξω με λιγότερη βοήθεια από εσάς.