Ο θυμός αποτελεί σύνηθες χαρακτηριστικό συμπεριφοράς στην εφηβική ηλικία. Πολλοί έφηβοι, εκτός από έντονα θυμωμένοι, γίνονται σε αυτή τη φάση και ασυνήθιστα αντιδραστικοί. Αποχαιρετώντας σιγά- σιγά τον μαγικό κόσμο των μικρών παιδιών είναι άλλωστε λογικό να έχουν ένα παραπάνω επίπεδο άγχους σε αυτό το μεταβατικό στάδιο.

Επιπλέον, στην εφηβεία, οι απαιτήσεις από τους γονείς, το σχολείο αλλά και τον κοινωνικό περίγυρο αυξάνονται, γεγονός που εξηγεί εν μέρει τα έντονα συναισθήματα του κάθε παιδιού.

Διαβάστε επίσης: Ψυχική υγεία: Πώς επηρεάζει η δική μας τα παιδιά μας;

Μήπως τελικά όλα οφείλονται στο φόβο;

Το άγχος και ο θυμός αποτελούν δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος.

Ο φόβος που μπορεί να αισθάνεται κανείς είτε εξωτερικεύεται και μετατρέπεται σε θυμό είτε «κρύβεται» εσωτερικά με συνέπεια την απότομη αύξηση του άγχους.

Ένας αγχωμένος έφηβος μπορεί να φαίνεται στα μάτια μας θυμωμένος, απότομος, αντιδραστικός ακόμα και αφελής.

Πρέπει όμως να έχουμε κατά νου ότι η εφηβεία είναι μια περίοδος ορμονικών και όχι μόνο, αλλαγών, που μπορούν να επηρεάσουν τόσο τη διάθεση όσο και τον ύπνο των παιδιών. Επιπλέον, το σχολείο παράλληλα με τις υπόλοιπες δραστηριότητες ενδέχεται, όπως είπαμε, να προσθέσουν έξτρα πίεση στο παιδί.

Πώς να κάνετε πιο εύκολη την κατάσταση

Για αρχή, βεβαιωθείτε ότι το παιδί κοιμάται αρκετά και ότι τρώει ως επί το πλείστον υγιεινά γεύματα και σνακ. Καθορίστε λοιπόν σταθερές ώρες ύπνου όπως και συγκεκριμένο χρόνο που θα αφιερώνει στο κινητό ή τον υπολογιστή του. Δοκιμάστε επίσης:

  • Να συζητήσετε μαζί του και να κάνετε μαζί ένα πλάνο διαβάσματος ώστε να οργανώνει σωστά το χρόνο του αναφορικά με τις εργασίες και τις δουλειές που έχει να κάνει.
  • Είναι σημαντικό να δώσετε στο παιδί να καταλάβει ότι είναι φυσιολογικό να νιώθει θυμωμένο και ότι ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να διαχειριστεί προς όφελός του.
  • Τη στιγμή που το παιδί… ορίεται, διατηρήστε την ψυχραιμία σας και παραμείνετε ουδέτεροι, επικυρώνοντας όλα όσα νιώθει.
  • Θέστε όρια και ενημερώστε το ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν επιτρέπεται να κάνει, όπως το να βρίζει ή να χτυπάει αντικείμενα.
  • Αν η επιθετική συμπεριφορά συνεχίζεται, τότε είναι σημαντικό να επιβάλλεται συνέπειες όπως στέρηση προνομίων. Οι συνέπειες πρέπει να είναι μικρές ενώ είναι σημαντικό να τις τηρείτε πιστά.

Όλα αυτά, ωστόσο, δεν σημαίνουν ότι οι έφηβοι δεν θα ξεπεράσουν κάποια στιγμή τα όριά τους ή ότι δεν θα αισθανθούν ότι ολόκληρος ο κόσμος στρέφεται εναντίον τους. Χρειάζεται αγάπη και υπομονή από πλευράς σας έτσι ώστε να μην υπάρχουν εντάσεις σε βαθμό που να σας απομακρύνουν από το έφηβο παιδί σας.